Na lekker doorvaren liggen we in Berlijn aan de Charlottenburger Ufer. Geen walstroom (Landstrohm is Duits) en wel veel bomen. Het bekijken van de eerste halve finale aan boord is dus niet mogelijk. Na een korte verkenningstocht blijken op de hoek, een brug terug, wel twee gelegenheden met grote TV schermen.
Zo belanden wij, nadat onze boot buurman vol zelfvertrouwen een 2-1 zege voorspelde, om half 10 in Tapas bar Siësta. Ze hebben allerlei lekkers en cocktails; wij zijn tevreden met het aanbod van koffie, cola, witte wijn en bier. Alles wordt vlot gebracht door een zomers geklede dame zonder, en dat is zeker bijzonder, tatoos.
De eerste 10 minuten begint Brazilië, zoals bekend, sterk. Daarna is zowat elke Duitse aanval een Tor. Bij 0-3 wordt Schnapps van het huis rondgebracht. Bij de rust en de hele tweede helft is niet zo zeer sprake van een uitbundige sfeer; eerder wordt er met enig ongeloof gekeken. Nou ja, behalve dan die ene gast die door de spanning vooraf zich iets teveel moed heeft ingedronken.
Bij het afscheid weet iedereen zeker dat Holland morgen ook wint; dat zou in Zuid Amerika een historische finale opleveren. Wij moeten het nog maar zien. De serveerster is verder zo in de war geraakt dat ze de fooi niet herkent.
Na een paar minuten lopen nemen we nog een afzakkertje aan boord.