Van Zehdenick naar Oranienburg 35 km en 4 sluizen
Deze ochtend kan er dan eindelijk verse broodjes door mij gehaald worden. De bakker was de dag ervoor al ontdekt en hij bleek ook op maandag open. (Dat was nl in Frankrijk op maandag niet).
Naast onze haven was de volgende sluis, maar we besloten even terug de varen naar de eerder gelegen jachthaven om onze ‘Fekalientank’ te legen. Deze zit nl na twee dagen al vol. We hebben een luxe boot met twee douches, en al het water wat we gebruiken, ook het water uit het meer waarmee de wc’s (wel 3 stuks) worden gespoeld, wordt opgevangen in de fekalientank. Wat dat betreft heeft Duitsland het voor het milieu goed geregeld en er zijn ook genoeg plaatsen waar je dat kan doen. Tegen betaling, dat wel, maar daar zeurt hier niemand over. In Nederland wil men het gratis houden omdat anders iedereen het wil omzeilen!!
Na dit klusje konden we meteen in de sluis mee en gingen we onder de klassieke klapbrug van Zehdenick door. De tocht vandaag was wat saaier omdat we voor het grote deel over een kanaal, de Havel-Oder-Wasserstrasse gingen. Voor de laatste sluis waren we gewaarschuwd omdat het vrachtverkeer er voorrang heeft. Maar het bleek dat we mee mochten met zo’n grote aak. Deze lag dwars in de sluis, maar er konden nog wel wat bootjes bij.
Daarna waren we snel bij ons einddoel: Oranienburg, een voorstad van Berlijn. Vlakbij Schloss Oranienburg was een haven waar we, even achteruit inparkerend aanlegden. De havenmeester adviseerde ons een restaurantje waar vervolgens de rest van de havengasten zaten. Het eten was er heerlijk en de eigenaar werd heel enthousiast toen hij hoorde dat wij Nederlanders waren. Hij ging meteen de hele geschiedenis vertellen van Louise Henriette van Nassau, echtgenoot van de keurvorst en dochter van Frederik Hendrik, die het kasteel heeft laten bouwen, maar ook een weeshuis oprichtte. Met een wandelingetjes langs het kasteel en de tuinen, die helaas ’s avonds gesloten waren kwamen we weer uit bij onze boot. Enkelen van ons hebben de rust nog een aardige tijd verstoord met een luidruchtige discussie op het dek.
Jullie verhalen brengen ons weer helemaal terug naar onze fietsbelevenissen. Wij kwamen tijdens het middaguur in Oranienburg aan. Het was mooi warm weer. In dat jaar was er in het park Landesgartenschau, een soort Floriade. Dat was de moeite waard, het mooie park, maar ook veel bloemenopstellingen in kassen. In het park was toen ook een tuin met bordjes met Herman van Veen-teksten. Die is hier namelijk razend populair. We aten ook warm, heel lekker, terwijl de restauranttent en -terrassen heel groot waren. Daar hoef je bij een Nederlands evenement niet aan te denken!
We zijn ook in het kasteel geweest, vanwege de nassau (oranje)-connectie. We kwamen later nog door een andere oranjeplaats, waar een zus of nicht van Louise is gaan wonen: Oranienbaum. Bij het kasteel hebben we ook nog een tijdje bootjes zitten kijken, niet wetend dat jullie hier ooit zouden varen!
Goede reis naar, en veel plezier in Berlijn!