Nu we de kwartfinales op de Duitse TV hebben gezien vallen wel een paar dingen op.

Allereerst maar even de techniek. Die functioneert prima als ons schip in de open ruimte vaart. Maar onderweg tussen de bomen kan je het wel vergeten dat je iets ziet. En zo moest België het zonder enige support vanuit de Topas doen; het spijt ons. Ook heb je op de voor de TV 230V nodig. Daarvoor kun je enige tijd van je accu gebruik maken; ook kan je met een kabel van de steiger stroom aansluiten (“landstroom”). Dat laatste werkte kennelijk niet zo goed in Furstenberg; gelukkig ging pas tijdens de nabeschouwing het licht en de TV uit.

Wat zitten er trouwens veel zenders op de satelliet. Nu is het voetbal in Duitsland natuurlijk op 1 (ARD) of 2 (ZDF). Maar om de een of andere reden zitten die niet naast elkaar. Nu hadden ze in de jachthaven alles al zo klaar gezet dat we niets van Duitsland-Frankrijk op de ARD zouden missen; de wedstrijd van Oranje was echter op de ZDF .Dat was dus even zoeken – zo’n 150 zenders verderop (of terug) werd de zender gevonden. Ruim op tijd voor de aftrap!

Het Duitse commentaar bevalt ons wel. Rustig en objectief en duidelijk verstand van zaken. Ze zagen ook de keeperswissel ruim op tijd aankomen….

Je kan, tenslotte, overal meeleven. Op de steiger keek iedereen in zijn eigen boot. Na de vierde penalty van Costa Rica was het duidelijk bij ons het meest onrustig. Niet veel later ging de telefoon; de wedstrijd, prima penalty’s en de bijzondere coaching moesten toch even met kenners onder elkaar (waarvan 1 uit Oudorp) worden besproken!