We komen tot de ontdekking dat er toch wel wat verschil is tussen Franse en Italiaanse havens (op de prijs na dan). Alles is wat minder georganiseerd, we moeten zoeken naar afvalbakken en betalen voor toegang tot het toiletgebouw (dat dan ook niet uitblinkt in ruimte en netheid). De Franse slag is herkenbaar.
Verder is de windverwachting, na vandaag, voor de komende dagen matig en is er langs de Corsicaanse oostkust weinig te beleven. Juist ankerplaatsen, zodat we rustig kunnen zwemmen, ontbreken. We kiezen er daarom voor om terug te keren naar Elba. Een tocht van circa 30 mijl in Oostelijke richting met een koers tussen aan- en halve wind.
We hebben zonder problemen de smalle haven verlaten en de zeilen gehesen en koers gezet als twee ferries steeds dichter bij komen. We verwachten dat ze achterlangs gaan naar de haven van Bastia maar ze volharden in hun koers parallel aan de kust. Dan maar overstag en ruimte maken. Dat hebben we nog niet gedaan of ook de voorste ferry verlegt zijn koers – gaat hij toch naar Bastia. Wij kunnen zwaaien naar de vakantiegangers aan dek.
Het zeilen gaat daarna lekker; steeds zo’n 5 knopen. Verder gebeurt er niet veel behalve een paar vrachtschepen die we in de verte zien aankomen. Zijn we weer even bezig uit te vogelen of ze recht op ons af komen. Dat valt wel mee; ze gaan ruim voorlangs.
Verder komen er twee dolfijnen voorbij. Die moeten even vlak voor onze boeg langs zwemmen. Kunnen we ze ook even goed zien. Daarna vervolgen zij hun koers in Noord-Westelijke richting.
Ook verschijnt aan stuurboord Isola Pianosa. Dat is natuurgebied waar we niet naar toe mogen. Maar ook vanuit zee is dit zeer vlakke eiland, een berg ontbreekt, bijzonder om te zien.
Met ons einddoel, de golf van Babatoia in zicht, is de wind gedaald tot een hele kleine 3. Het tempo is dan ook al een beetje uit de boot. We hebben geen haast en houden nog even vol. En dan komt snel een fikse opzetten. In een kwartiertje hebben we ruime wind kracht vijf. Snel de schoten wat losser en de fok strijken; varen we toch met ruim 7 knopen de baai in.
Daar gaan we bij een tiental andere boten voor anker. We gaan zwemmen. En daarna koken en eten aan boord. Voordat we gaan slapen moet er nog even geklaverjast worden. In de vakantiecompetitie hebben Mirjam en Joost, mede dankzij het scherp op de roem spelen, nu een 2-0 voorsprong.