’s Ochtends na het bordje yoghurt met cornflakes weer de roeispanen ter hand genomen. Er moeten boodschappen worden gedaan; vooral dagelijks vers brood is lekker.

We hebben in deze hoek het meeste wel gezien, voor vandaag wordt nauwelijks wind voorspeld en we moeten toch wat aan de buitenboordmotor late doen. We zetten daarom koers naar Elba, Porto Azzurro. Dat wordt 6,5 uur motoren om de 35 mijl weg te werken.

Onderweg passeren we, redelijk dichtbij, de Formiche di Grosseto. Een drietal rotsen waar je natuurlijk beter niet tegenop kunt varen. Op de grootste, meest Noordelijke, rots staat daarom een licht. We zijn toch wel verbaasd te ontdekken dat er op naar onze schatting nog geen 200 vierkante meter een heus vuurtorengebouw is geplaatst zoals we eerder zagen op de Isolas del Giglio en Giannutri.

Pas bij Porto Azzurro steekt er een windje op. De haven waar de motor eerder gerepareerd is ligt aan lager wal. Wij laten het anker vallen, zetten de motor op de dinghy en roeien naar de kant. Na wat overleg en getelefoneer blijkt Fabio morgenochtend tijd te hebben. Ook de reserveonderdelen zijn vast in huis.

Als we de boot in de baai verleggen, om de roeier ’s avonds te ontlasten, komt er net ook een 3-master aan. Die moet nog doorvaren om op tijd voor Sail te zijn.

’s Avonds roeien we naar een strandje met trap naar de weg. Omdat 200m langs een drukke weg (zonder voetpad) lopen ook niet alles is klimmen we verder de berg op. Na drie haarspelden is er een wandelpad naar beneden dat zelfs overgaat in een trap. Zo komen we in het gezellige plaatsje met straatmuziek, winkeltjes en lekker eten. Als dit allemaal nog niet voldoende belevenissen zijn kun je natuurlijk ook nog Callimare al Diavolo (hete inktvis) bestellen.