Net na 9 uur verliet onze wagen de Orehof. Niet nadat, natuurlijk, we de achterblijver hadden wakker gemaakt voor een afscheidskus.

Tot in Duitsland kende de reis alleen maar voorspoed. Daarna werden we door Googlemaps over binnenwegen geleid om file te vermijden. Inmiddels ook tijd voor koffie. Kwamen we in een vrijgezellenuitje terecht die met Hamburgers, Strammer Max, worsten en nasi gingen ontbijten. De serveerster annex kokkin had het er maar druk mee. Tussendoor werden twee mokken zeer Duitse koffie gebracht.

Weer terug op snelweg [1] waren de files nog niet voorbij. Vooral het gevolg van wegwerkzaamheden en vakantiedrukte. Behalve een kwartiertje rust voor de meegebrachte boterhammen bleven we dus maar in de auto zitten. En zo kwamen we net na half vijf aan.

Toen wachten voor de administratieve afhandeling. Bleek Tilda, onze boot voor de komende welen, aan het einde van de stijger te liggen en de bagagekarren allemaal druk in gebruik. Met drie keer heen en weer lopen was de bagage er ook.

Bij de overdracht werd gelijk duidelijk dat onze bijboot dit jaar geen motorpech zal kennen. Een hele opluchting! De geserveerde buitenboordmotor is namelijk al stuk en wij kregen de motor dus niet. Wel hebben we de boot en peddels.

En toen hadden we nog 40 minuten voor boodschappen. Net na 8 waren we klaar. En toen in het dorpje eindelijk rustig zitten. Om te eten. En bij een stuk vlees of smaakte het eerste biertje goed.

Om half elf zijn we met de boodschappen op het schip en is het bed opgemaakt. Tijd om nog even wat te drinken!