Gisteravond al een beetje besloten dat we Kopenhagen links ( of te wel noordelijk) moeten laten liggen. Er is te veel zwaar weer op komst. Jammer, daarmee komen we deze keer ook niet in Zweden.
Toen ik wakker werd meteen weer even de weersverwachting bekeken, je weet maar nooit of het opeens heel anders is. Nee, er wordt in Denemarken volgende week zelfs windkracht 8 en 9 voorspeld. We moeten dus af gaan zakken naar het Zuiden. Ten oosten van onze thuishaven Grossenbrode is nog een stuk Duitse kust waar meer beschutting is voor de voorspelde Westen wind.
We besluiten wel een dag rust te nemen, zeker omdat de wind vandaag nog steeds fors zou zijn en morgen wat minder. Het is wel schitterend zonnig weer en we willen de krijtrotsen van Mons Klint nog eens bezoeken (7-8? jaar geleden waren we daar in de mei vakantie). Het liefst hadden we er deze keer langs gezeild. Maar we hebben ook wel zin in een wandeling, zeker de half zeezieken onder ons willen wel vaste grond onder de voeten.
Ieder uur vertrekt er vanuit onze haven een bus naar Mons Klint. De bus die we op het oog hebben halen we net niet want Mirjam stond te lang onder de douche. Maar we zitten in de kuip lekker te lezen dus een uurtje later vertrekken is ook niet zo erg. Vanuit de bus hebben we zicht op het glooiende landschap van Denemarken met de graanvelden en hier ook steeds uitzicht op zee. Het is een behoorlijke drukte bij de start van de wandelingen en het geocentrum. Normaal beklim je een berg, maar hier begin je boven op de rotsen en daal je daarna af naar de kust om vervolgens weer helemaal naar boven te klimmen. Er zijn drie trappen daarvoor gemaakt. We lopen eerst bovenlangs naar het noorden zodat we over het strand naar het zuiden kunnen lopen. Blijkt dat beneden het water op een gegeven moment tot de rotsen loopt en we dus niet verder kunnen. Dan maar terug en dezelfde trap naar boven genomen. In onze herinnering was de trap de vorige keer veel hoger, of hebben we een betere conditie? Een beetje met gemengde gevoelens zagen we beneden een paar zeilbootjes gaan.
Na een verlate lunch op een terras de bus terug genomen. En dan zit je zo weer lekker in het zonnetje te lezen in de kuip. Lukas en Mirjam zouden koken en gingen samen boodschappen doen in de ruim gesorteerde winkel in de haven. Toch werd het menu weer pasta. We hebben heerlijk gegeten in onze gezellige kajuit. Inmiddels was er ook weer een buitje gevallen en de wind die eerst minder leek te worden trok toch weer aan.
