De wekker ging dus om 07.45 omdat onze buurman, waar we langszij lagen, om 08.00 uur wilde vertrekken. Wij waren mooi op tijd uit de veren, maar uit de boot van de buren nog geen teken van leven. We wilden dan op zijn plek langszij aan de kade gaan liggen. Toen bleek dat er al veel plekken vrij gekomen waren aan de drijvende steigers zijn we daar naar verkast. Een aardige Nederlandse buurman pakte onze lijntjes aan en toen lagen we mooi. We besloten vandaag ook te blijven. We wilden natuurlijk nog wat van Ystad zien en we waren best moe van de vorige lange dag op zee. Lastig in deze keuze maakte het wel dat het vandaag nog goed zeilweer zou zijn en morgen haast geen wind. Morgen dan maar motoren naar Bornholm.
Lekker rustig ontbeten en daarna naar het havenkantoor omdat we de was meteen wilden doen. Hier moest je de wasmachine reserveren en we konden om 11.30 terecht met onze keycard waar het op werd opgeladen. Best wel handig eigenlijk. Zo hoefden we niet steeds te kijken of de wasmachine al vrij was. Ondertussen hebben we even in het stadje boodschappen gedaan, we hadden nl waspoeder nodig, dat zat er hier dan weer niet bij in. (Jarenlang heb ik machinewasblokjes bij me en hadden we het nooit nodig, dus nu thuisgelaten). Ook meteen ander proviand aangevuld. Kleding gewassen en ook onszelf een douche gegund. Echt op z’n Scandinavisch: een gezamenlijke kleedruimte en douches, wel met een gordijn ervoor. En zo raakte ik in Eva’s tenue in gesprek met een Nederlandse vrouw over haar verlangen weer naar huis te gaan na 3 maanden zeilen hier en Joost raakte in Adam’s tenue in gesprek met een Duitser over de AH doordat hij z’n spullen in een AH tas had zitten.
De middag was om het stadje verder te verkennen. Ystad is bekend van de detective Kurt Wallander (boek en films) en er schijnen veel mensen daarvoor hier te komen op een soort bedevaartsreis om alle plekken te bewonderen van de films. Ook de filmstudio zou hier zijn. Zonder enige kennis van deze zaken verkennen wij dit plaatsje, wat zeker zeer sfeervol is met veel oude vakwerkhuizen, een mooie kerk en een oud klooster. In de kerk was een speelhoek voor kinderen: die kunnen dan kerkje spelen! De paarse trein die hier rijdt is ook opvallend. We kochten nog een koekenpan omdat die op de boot ontbreekt en een flesje cognac omdat het hier ’s avonds best wel koud is. In een oude bierbrouwerij gegeten.
’s Avonds met de Nederlandse buren in gesprek geraakt over het zeilgebied hier. Er zitten hier veel nog redelijk jonge pensionado’s die het er een paar maanden van nemen. Met eigen boot en dan natuurlijk via de Duitse bocht hier gekomen. Dan zijn wij natuurlijk geen echte zeilers. Hoewel de meesten onze manier van zeilen en boten huren wel begrijpen. De Nederlandse buurvrouw zag opeens mogelijkheden. We kunnen de boot ook wel verkopen en dan voortaan gaan huren, dat scheelt een boel zorgen. ik weet niet of haar man zo blij was met dit inzicht van haar. Ondertussen kijkt Joost toch weer stiekem op internet naar bootjes die hij hier ziet liggen en naar de prijs. Gelukkig heeft hij een verstandige vrouw.
