Na een goede nacht gingen we om half elf ons eens klaar maken om te vertrekken. Na een lekkere douche, inpakken en de tassen in de auto gingen we terug Lubeck in. Onderweg kwamen er wel veel sirenes voorbij, vooral brandweerwagens. Toen we ze even verderop weer tegenkwamen bleek er toch niet echt een calamiteit – ze stonden rustig te praten.

We waren op weg naar een plek om te brunchen. Omdat het net als gisteren op de plek die we via het boekje hadden uitgekozen te druk was gingen we nu een paar huizen terug. Op een traditionele binnenplaats vonden we een plaatsje op het terras. Bij een gezellige Duitse moeder bestellen we sinaasappelsap, koffie en hartige pannenkoeken. De sinaasappelsap komt snel en ook op de pannenkoeken hoeven we niet lang te wachten. Maar de koffie wil maar niet komen. Wel zien we af en toe de gezellige Duitse moeder en nu ook haar man zenuwachtig heen en weer lopen. Kennelijk ontbreek het personeel. Na nog een keer vragen komt de koffie en ook de rekening kunnen we twee keer vragen. Moeten we toch nog even nadenken of we een fooi geven.

De winkelstraat in Lubeck is op zaterdagochtend leuk. Er is van alles te doen; veel muziekgroepjes, een levende etalagepop, hoed werpen en van allerlei spulletjes te koop. We lopen er met plezier langs en blijven soms even staan om te luisteren.

Terug bij de auto rijden we vlot naar de snelweg. Daar staat een file – juist daar waar onze oprit is gaat de weg van 3 naar 2 banen. We voegen in en kunnen eigenlijk zo door rijden. Een kleine 3 kwartier later zijn we in Heiligenhafen en vinden we na wat zoeken de goede supermarkt vlakbij de haven. Nu auto ook vol proviand zit kunnen we snel naar Grossenbrode en checken we vlot in. Wat weer bijzonder is is dat we van allerlei dingen, waaronder de borg voor de WC sleutel, contant moeten afrekenen. Daar hadden we niet op gerekend en het bedrag is nog best hoog. We schrapen onze laatste munten bij elkaar en kunnen dan, als we iets minder borg betalen voor het parkeerkaartje, alles voldoen.

Daarna moeten we op de boot, een Sun Odysee 379 genaamd Hati, wachten op de toelichting – dat duurt even. In die periode lukt het meeuwen om van boven wat bovenop mij te laten vallen. Volgens de inmiddels aangekomen “uitlegger”, Hans, brengt dat geluk. We lopen langs de bijzonderheden van de boot en zoeken ons vooral scheel naar een afsluiter.

Alles ziet er goed uit zodat we nu de bagage aan boord kunnen brengen. Omdat we geen geld meer hebben voor een bagagekarretje komt dat vooral neer op veel heen en weer lopen. En, voor een goed beeld, de auto staat ruim 200m van de steiger. Eerst dus maar de boodschappen en dan het beddengoed. Kan Ellen in de boot aan de slag terwijl ik heen en weer loop. Als ik voor de laatste keer, met de opblaasbare kano, aankom blijk ons bed in Lukas hut opgemaakt – we kunnen eens wat anders proberen…

We gaan daarna snel naar Grossenbrode voor de laatste boodschappen. We zoeken een restaurant bij het strand maar dat wil niet lukken; beetje armoedig geheel. Wij dus maar snel naar Heiligenhafen. We eten lekker pizza met een glas bier en wijn. We sparen bij het afrekenen klein geld voor de douche en rijden terug naar de haven. Daar lezen we nog wat bij wat Fanta en muziek.