Na een goede nacht slapen werden we al om 7 uur wakker en voelden we ons uitgerust. De hut van Lukas bevalt dus prima. Dat behoeft natuurlijk uitleg. Vanaf het eerste jaar dat we een scherp jacht huurden lagen wij in het vooronder, Lukas altijd in de hut aan stuurboord en Mirjam altijd aan bakboord. De hutten achter (dus onder de kuip) leken ons altijd te klein en verder is het er niet hoog doordat de bakskisten ruimte innemen. Het vooronder is deels heel ruim, maar heeft als nadeel dat het in een punt toeloopt waardoor je maar weinig ruimte voor de benen hebt. Nu bleek dat er in ‘Lukas’ hut geen uitsparing van een bakskist was en de breedte was overal net als een tweepersoons luchtbed. Nou Lukas, mocht je je nog bedenken en langs willen komen, je hut is al bezet!
De kou viel ons deze ochtend wel tegen, er was een aardig windje, dus maakten we ons op om in vol ornaat (lange broek, trui, zeilpakken) te gaan zeilen. Joost moest alleen eerst nog met de beschikbare internet verbinding wat werk wegwerken. Tegen de tijd dat we weg wilden varen was het al warmer en konden we de zeilpakken uitlaten. We hadden er zin in. Eerst even op het open water de motor testen en kijken hoe de boot in z’n achteruit het beste draait. De zeilen gehesen en gaan met die banaan. We hebben denk ik een kwartier gezeild met een snelheid van 4 knopen. Daarna viel de wind weg. De enige boten die we zagen zeilen hadden een spinaker. Het werd het steeds warmer. De lange broeken werden verwisseld voor korte broeken en er moest flink gesmeerd worden om niet te verbranden. Het leek wel Griekenland! Maar daar heb je dan een bimini (zonnedak) boven de kuip om je te beschermen tegen de zon. De wind kwam niet meer terug. We hebben het hele eind moeten moteren. Niet zo gek, vond Joost, die dit een goede manier van ‘inslingeren’ vond.
Tegen zessen bereikten we Gedser, de meest zuidelijke plaats van Denemarken, waar we vorig jaar ook geweest zijn. Toen was het ons niet gelukt om Kopenhagen te bereiken. We gaan nu een nieuwe poging ondernemen. Met goede wind of motor kunnen we er in 3 dagen vanaf hier zijn. Het aanleggen was niet zo moeilijk zonder wind, op z’n Deens in een box met de punt naar de steiger.
We wisten al dat in het plaatsje niet zoveel te beleven was. Het havenrestaurantje in klassiek Deense stijl leek ons prima om te eten. We waagden ons op het terras en daar was het nog lang goed toeven. Daarna de douches uitgeprobeerd hoewel we nog geen zout af te spoelen hadden was het heerlijk. Bijna half elf en de lucht kleurt aan een kant rood van de zonsondergang, aan de andere kant komt de bewolking opzetten. Morgen belooft een minder zonnige en meer winderige dag te worden. We zullen zien wat daarvan uitkomt.