Op weg naar Lubeck

Nagenietend van de festiviteiten van de vorige avond rond Mirjam’s diploma uitreiking (wat zag ze er stralend uit!) rijden we met z’n tweeen richting noord Duitsland. De kinderen zijn echt groot geworden, maken hun eigen keuzes, staan goed in het leven en willen niet meer met hun ouders mee op vakantie. Dat is goed, maar voor ons natuurlijk wel wennen. Aan de andere kant komt ook het oude gevoel weer terug van samen op vakantie zijn. Dat hebben we negen jaar gedaan zonder kinderen! Maar ja wel 20 jaar met kinderen! Ons dertig jaar samen zijn zullen we in deze vakantie vieren! We kunnen alleen maar heel dankbaar zijn!

We hebben een hotel geboekt in Lubeck, een van de oudste Hanze steden. Het staat op de Unesco werelderfgoedlijst en is niet ver van onze eindbestemming Grossenbrode waar onze huurboot ligt. Dan hebben we morgen de tijd om rustig aan te doen en hoeven we niet doodmoe de boot in ontvangst te nemen wat altijd een heel gedoe is.

We vertrokken om 11 uur na een kopje koffie. Helaas was het toch al behoorlijk druk op de weg, bij de grensovergang naar Duitsland werden alle auto’s langs een parkeerplaats gesluisd, werden alle auto’s bekeken op welke ze wilden controleren. Wij mochten doorrijden. Blank en 50+: blijkbaar geen bedreiging voor de Duitse staat en de G20 top. Vervolgens ook bij Bremen een enorm oponthoud door file waar we een uur in hebben gestaan. Maar de verwachtte drukte bij Hamburg bleef uit en om half 7 kwamen we aan in ons hotel in Lubeck.

Het centrum was op 10 minuten loopafstand en zo zaten we al snel op een terras met ons eerste vakantiebiertje. We hadden toen al de beroemde Holstetor gepasseerd en zaten op het Rathausplatz. Tot mijn ontzetting was in wat ze toch een museumstadje noemen tegen het zeer oude Rathaus zeer lelijke nieuwe gebouwen gezet. Dat kan alleen maar in de jaren 70 gebeurd zijn. We hadden behoorlijke honger en hebben buiten op een binnnenplaatsje heerlijk gegeten. Via een wandeling langs de stadswal kwamen we terug in ons hotel en sliepen we binnen de kortste keren, wetende dat we pas om 12 uur onze kamer hoefden te verlaten.

Dit bericht werd geplaatst in Onderweg door Ellen . Bookmark de permalink .

Over Ellen

Reisleider, dol op reisgidsen en het puzzelen op reisdoelen. Groot genieter, ook van voorpret. Voorkeur (ook buiten Duitsland) voor Duitstalige reisgidsen wat vaak de taalverwarring vergroot.