De dag begon weer met zon. Na het ontbijt op weg naar de winkel voor de uitgestelde boodschappen. Tot onze verassing voelden we een fris windje uit het Noorden komen. Dat hadden we niet verwacht.

Nadat we de boodschappen binnen hadden, afscheid genomen van onze Duitse buren die hadden geholpen met de stroom en ook de havenpas hadden ingeleverd verlieten we foutloos onze box. Toen we op het ruimere water voor Nyborg kwamen bleek de wind (vooralsnog) een blijvertje. Toch maar snel de fok, en even later het grootzeil, opgezet. Niet veel later zeilden we de Grote Belt weer op.

Doel van de dag was het eilandje Omø. Dat kleine eilandje ligt, voor Seeland, aan de andere kant van de Grote Belt. Die moesten we dus oversteken. En dat ging met deze wInd prima. Wel nam de windkracht gedurende de tocht af van 3 naar 2 en daarmee ging ook de sneheid omlaag. Op zich geen probleem; aan de “achterkant” (Oostzijde) van Omø kan je goed ankeren – en dat was ons plan. Wel moesten we aan het eind nog een vaste vaarroute van de beroespvaart passeren. Daar gingen we – met enige hulp van moterkracht – op onze koers tussen twee schepen door.

Hierna tussen Omø en het wat grotere eiland Agersø door en dan naar stuurboord richting de ankerbaai. Er lagen al een paar bootjes maar na ons kwamen er nog een paar bij. Meest opmerkelijk een echt skutsje dat zijn anker 100m van ons vandaan liet vallen.

Wij waren ondertussen lekker aan het zwemmen en de onderkant van de boot aan het inspecteren. Daarna was het tijd voor een biertje en een goed boek. We aten de restanten van de pasta van eergisteren. Er was meer dan genoeg.

Na het eten wilden we ook het eiland nog even zien. Dus kajak weer opgepompt, te water gelaten en koers gezet naar het strand. Door zand met kiezels en zeewier liepen we op onze blote voeten naar een picknick tafel. Daar deden we onze schoenen aan.

Met de klok mee liepen we het halve eiland rond dat vooral gevuld is met graanvelden. Halverwege de haven. Daar konden we – na 21uur(!) – nog een schepijsje krijgen. Dat aten we op zittend bij de oude haven waar ook de rode Noordkaper, die met ons bij Stauns fjord in Sammsø voor anker lag, een plaatsje had gevonden. Het tweede deel van de wandeling  bracht ons op de berg van Omø. Daar hadden we mooi uitzicht op de zonsondergang, de beide Grote Belt bruggen en (aan de andere kant) de baai waarin we voor anker lagen.