Ik ben op zoek naar de goede gate. We, mijn familie, Joost en ik hadden ingecheckt op Schiphol, maar nu ben ik iedereen kwijt. Ik dwaal wat rond, ga trappen op en af, lange gangen door. Nog een enorme trap op,\ maar die leidt alleen maar naar een kunstwerk (??!!). Ik sta zelfs buiten. Ik wil Joost bellen, maar heb geen telefoon en niemand wil me er een lenen. Ik ben doodmoe, kijk opzij en zie Joost naast me liggen.

De meeste ochtenden hier wordt ik veel relaxter wakker. Komt het door het feit dat we voor het eerst weer voor anker de nacht doorbrengen? Ik was om half 6 al even wakker en heb rondgekeken of we nog goed lagen en om half zeven ging Joost eruit om allerlei klepperende zaken vast te sjorren. Nu is het half negen en heb geen ideeën hoe lang deze boze droom geduurd heeft.

Gauw eruit, de beste remedie om boze dromen van je af te schudden. Na een ontbijtje buiten in de kuip varen we eenvoudig weg door het anker op te halen. We gaan op de motor, want veel wind tegen eerst. We varen door de smalste passage van de kleine Belt, het is net een kronkelende rivier. We gaan een spoorbrug onderdoor en de enige brug die Jutland met Funen verbindt. De omgeving is schitterend, oude scheepvaartstadjes, badplaatsen en een echte industriehaven wisselen elkaar af. Tot we opeens weer het ruime sop voor ons zien liggen. We hijsen de zeilen en kunnen in een noordelijk richting met halve wind zeilen. Eerst maar rond de 4 knopen, later wel 5. Het is goed uit te houden met de zon en een windje van opzij. Wel goed smeren want we hebben geen bimini die ons beschermd tegen de zon.

Onze bestemming voor vandaag is Juelsminde een badplaats op Jutland. Het is altijd leuk om op een nieuwe plek aan te komen en van een afstand vast te bekijken. Er zouden wel 4 havens zijn, dus daar moet toch wel een plekje voor ons bij zijn. Tot onze schrik zien we wel zaken die op een Kermis wijzen. Het blijkt er echt een kermis te zijn en alle havens liggen vol. Achter het plaatsje ligt wel een mooie baai met strand. De wind komt daar van land en het is dus een ideale baai om te ankeren, zeker als je weet dat de wind niet zal gaan liggen.

Even later liggen we voor anker. We moeten nog wel boodschappen doen, dus moeten we eindelijk onze opblaas kajak maar eens gaan uitproberen. Vorig jaar gekocht toen we bij Fred en Sietske zo’n kajak zagen. We waren de bijbootjes en de haperende buitenboordmotoren zo zat en in plaats van de huur daarvan voor 1 vakantie konden we ook een kajak kopen. Op het dek hebben we de boot opgepompt. Wat ik eerder maar een rariteit van de Bavaria vond (een spiegel die je uitklapt waardoor een zwemplatform ontstaat) kwam nu goed van pas. We legden de kano erachter en konden prima instappen. Peddelen naar de kant en een zachte landing op het strand.

Een leuke wandeling naar het plaatsje voor de boodschappen en terug weer naar de boot gepeddeld. Missie geslaagd! Zeer tevreden waren we over deze kano, die heel stabiel bleek en waar ook de boodschappen nog bij pasten. Het deed ons denken aan meerdere avonturen in Griekenland.

Voor de derde keer op rij aten we buiten in de kuip. Daarna moesten we toch vanwege de kou naar binnen, het is wat dat betreft niet echt Griekenland.