De kranten staan er vol mee: het mooie weer houdt aan in heel Europa. Dat kan heel saai zijn, maar hier is dat niet. Lang mooi weer staat vaak gelijk aan lange tijd weinig wind. Maar dat is niet het geval. Hoe dat kan begrijp ik niet omdat wind vaak het gevolg is van de wisselwerking tussen lage en hoge drukgebieden terwijl ik op de weerkaarten alleen nog maar een hoge drukgebied in Europa zie liggen.

Gisteravond was er een koude wind opgestoken. Vanochtend was deze er nog. De mensen op de eerste boten die vertrokken hadden zich warm aangekleed. Vanochtend het ontbijt maar binnen genuttigd. Joost ging boodschappen doen met uiteindelijk toch weer te warme kleren aan. Ondertussen nam ik een douche en deed de afwas.

De haven uit moesten we eerst een stukje tegen de wind in motoren, goed om nog even koffie te zetten. We hebben voor deze vakantie een cafetiere aangeschaft. Erg gemakkelijk op de boot en ook lekker. Zeilen hijsen en dan koffie drinken. De koers was nog fris met halve wind uit het Westen. De windkracht was minder dan verwacht op onze ‘windfinder’ app maar genoeg om 4 knopen te gaan. Ons doel zou afhangen van de snelheid en dus de wind. In ieder geval zakken we weer af naar het zuiden, nu langs de oostkust van Samsoe.

We prijzen ons gelukkig met weer zo’n mooie zeildag. Na 4 uur zeilen neemt de wind af. Niet erg want we hebben al besloten te gaan ankeren in een mooie baai bij Samsoe waar we eerder op de fiets langs gekomen zijn. Dat is nog zo’n 5 mijl te gaan. Eerst zeilen we nog door met in ieder geval meetbare snelheid. In de bijna rimpeloze waterwereld om ons heen zien we nog een paar tuimelaars zwemmen. Geen haast dus genieten we daar nog een tijdje van. De laatste mijlen toch maar op de motor.

We kunnen zo de ankerbaai binnenvaren en voor anker gaan. Nu is er zo weinig wind dat deze uit het zuiden lijkt te komen. Alle boten die al voor anker liggen, liggen dan ook met hun hekkant (achterkant) naar de kant terwijl je eigenlijk moet ankeren van de kant af. We doen maar hetzelfde en leggen aardig wat ankerlijn uit. We verbazen ons over een Noordkaper, toch zo’n 20 meter lang, die maar weinig ankerketting uitlegt en ook nog vrij dicht bij ons komt te liggen. Maar Joost vindt het uitzicht op deze boot wel leuk. Hij zegt zo’n boot te willen kopen als hij de staatsloterij wint. Nu doet hij daar nooit aan mee, dus dat is geruststellend.

De komende uren genieten we van het mooie weer, het mooie uitzicht, met een boek, een paar keer een duik in zee (ja, zelfs Joost) en een biertje en ouzo-tje.

Rond 7 uur komt dan opeens de westenwind, die de hele dag zou waaien (volgens windfinder), opzetten en deze draait alle ankerende bootjes om zodat de hekkanten van de kant af gericht zijn. Grappig, dat je dan ook opeens weer een heel ander uitzicht hebt. Wij hebben alleen zoveel anker uitgelegd dat we een grote draaicirkel hebben en we opeens ver van onze eerdere buren liggen en dichter naar het einde van een strekdammetje. Joost is er niet gerust op dat ons anker goed vast zit. Na een half uur staren naar de positie van onze boot en de ankerlijn lijkt hij gerust. We hebben in de koelkast nog een pastasaus liggen zodat onze maaltijd snel klaar is. Na de koffie wordt het dan toch weer te fris en gaan we weer naar binnen.