Vanochtend meteen voor het ontbijt weer een duik genomen in zee. Het was al aardig warm toen ik opstond en het zwemplatform was toch nog uitgeklapt. Zo’n 10 rondjes om de boot gezwommen. Daarna eruit en douchen met de buitendouche. Dat doet dan weer erg aan Griekenland denken. Joost wakker gemaakt voor het ontbijt in de kuip waarbij de zon al bijna te veel brandt. Plan is vandaag om het eiland Samsø op de fiets te verkennen. Er zou nauwelijks wind zijn en dan kan je beter fietsen dan zeilen. We zagen al heel wat bootjes de haven vroeg verlaten, dus plaats zou er voor ons in de haven nu wel moeten zijn. We moesten eerst een grote groep optimistjes voorbij laten gaan voor we weg konden varen. Het aanleggen in de haven ging niet gemakkelijk, een klein motorbootje voer opeens de plek in waar wij wilden gaan liggen, de plaatsen waren onduidelijk, we hadden zelfs de boegschroef (tot onze schaamte) nodig, een man op de steiger gaf nog verkeerde aanwijzingen enz, enz. Uiteindelijk lig je op een gegeven moment toch gewoon goed. Nog even koffie gezet en gedronken op de boot, maar daar werd het echt te heet.
Dus op zoek naar de huurfietsen die onze havengids beloofd had hier aan te treffen. Naast het havenkantoortje zien we wat fietsen staan. Er staat een bordje bij: zelfbediening. Je kan een fiets voor een dag huren, het geld moet je in de bijgaande box stoppen en de fiets moet weer op dezelfde plek teruggezet worden. Dat moet lukken. Zo zitten we opeens op de fiets een heerlijk fris windje te vangen. Met een uitgeknipte plattegrond van een folder over Samsø en met de goede richtingsbordjes voor fietsers komen we waar we willen. We hebben een mooi uitzicht over een fjordgebied, voor een deel niet toegankelijk omdat het een beschermd natuurgebied is.
We passeren een festivalterrein waar morgen het muziekfeest losbarst maar waar nu al heel veel jongeren op af komen. In het havenplaatsje Ballen lunchen we en daarna fietsen we weer terug.
Een mooi eiland om te fietsen, doet wel wat denken aan onze waddeneilanden, niet te veel autoverkeer, maar gezellige plaatsjes hebben ze er niet echt. In de hoofdplaats hadden we een soort drukte verwacht als in bv Den Burg op Texel. Nee, de Deense hygge (gezelligheid), heb ik wel eens gelezen, zou je niet in de openbare ruimte vinden, maar bij mensen thuis waar je als buitenstaander niet komt.
Na zo’n 40 kilometer fietsen rusten we uit op de boot. Ik neem daarna nog een duik in zee vanaf het strandje naast de haven. We besluiten in het havenrestaurantje te gaan eten. Ze hebben overigens weinig restaurants hier. Ze willen op dit toeristeneiland of geen geld verdienen of de Denen eten het liefst thuis of buiten met de eigen barbecue. Het restaurant heeft een wat merkwaardige zelfbediening waarbij je je afvraagt of dat luiheid is of besparing van personeel. Je moet op een kaartje je bestelling aankruisen en je tafelnummer. Dan afrekenen bij de kassa waarbij je je drinken mee kan nemen. De bestelling wordt later bij je tafel gebracht. Joost heeft garnalen besteld en dat bleek een hele berg! Over zelfbediening gesproken: die moest hij allemaal zelf gaan pellen.