18augustus 2019, Bergen – Garen, 169 km
Wakker worden door tram 1. Thuis lukt dat niet, maar hier is de tram wel heel dichtbij. We ontbijten weer binnen in de camper, het is meestal nog te fris om dat buiten te doen. Daarom maakt het ook niet zoveel uit dat we op een ongezellige parkeerplaats staan. We rijden al rond half 10 weg en onze plaats wordt meteen weer door een nieuwe camper ingenomen. In het begin hebben we nog wel eens een bui, maar het lijkt steeds meer op te klaren. We rijden vandaag langs de noordoever van de Hardangerfjord richting het nationale park Hardangervidda. Voor we bij de Hardangerford aankomen hebben we al weer een heleboel tunnels gehad. De weg is weer een toeristische route. Het is behoorlijk druk op de weg, mogelijk ook Noren die op zondag een uitstapje maken. We passeren meerdere watervallen. Bij een stoppen we voor een foto en om lekker zelf koffie te zetten.
Verder rijdend hebben we prachtige uitzichten op de Hardangerfjord en ook op een gletsjer, de Folgefonna. Indrukwekkend dat je hier de gletsjers vanaf zeeniveau kan zien. Deze gletsjer ligt op 1600 meter. Niet gek dat als we even wat hoger komen het snel weer koud hebben.
Aan het einde van deze fjord splist deze zich in twee vertakkingen. Aan het einde van de ene vertakking gaan we een tunnel in, we komen bij een tunnelrotonde, we gaan rechtsaf en vanuit die tunnel komen we direct op een brug over de 2e vertakking van het fjord en duiken meteen weer een tunnel in. De weg klimt nu omhoog, we gaan de bergen weer in, we gaan een tunnel in met in de tunnel meerdere keerlussen om op een kort oppervlak hoogte te winnen. We blijven ons verbazen over de bouwkunst van de Noren. Is dat wel wereldwijd bekend?
We komen nu al gauw bij de camping die ik uit had gezocht omdat je vandaaruit wandelingen kon maken in het Nationale park Hardangervidda. In feite zitten we hier net niet in het park, er lopen geen autowegen door het park. Het is een hoogvlakte (wij zitten nog in een dal), de grootste van Noord Europa. De camping is vrij rustig, er staan wel wat kleine tentjes en verder zijn er veel vreemde vaste plaatsen: een huisje met daar tegenaan een caraven. Alsof het huisje de voortent van de caravan is. Geen idee welk voordeel dit heeft, warmte misschien, want het is hier best koud. Wat dat betreft hebben we wel bewondering voor de mensen die hier een klein tentje induiken.
Na van oud brood wentelteefjes gebakken te hebben gaan we op weg voor een wandeling. De campingbaas gaf een tip en we konden een foto van haar kaart maken waar de wandeling op stond, De wandeling zou echter goed aan gegeven staan. De route is eerst vrij gemakkelijk, maar we moeten steeds verder klimmen over drassige paadjes en het begint ook nog te regenen. Toch zien we nog steeds routeaanwijzingen. Toch nog eens naar de foto van het kaartje gekeken en de hoogtelijnen bekeken. We blijken veel te ver doorgeklommen te zijn. We hebben ondertussen wel een blik op de gletsjer de Hardanger Jokulen kunnen werpen. Dan maar weer terugglibberen en de goede weg nemen. Na bijna 3,5 uur zijn we terug op de camping. Een mooie wandeling, maar we zaten echt nog niet op de hoogvlakte.
Nat en koud geworden gaan we douchen en zetten ondertussen de verwarming in de camper maar eens aan. We zijn blij met deze luxe en zijn niet jaloers op de mensen in de tentjes. Brrrr.
Mooie foto’s uitzoeken voor het blog valt vandaag niet mee, de gletschers zijn er niet op te zien. Het was blijkbaar geen fotogeniek weer.
