(23 augustus 2019, Kiel-Nijverdal – 460km – en verder)
Na een wat onrustige nacht, zo zagen we de veerboot op de terugweg passeren, werden we gewekt met de oproep voor het ontbijt. Na lekker douchen schoven we zo aan. Het was toch wat rustiger dan op de heenreis. De sinaasappelsap, scrambled eggs, gebakken worstjes en pannenkoek ontbreken niet.
Terug op onze kamer wordt 3 keer in 3 talen opgeroepen dat het autodek pas open gaat als we zijn aangelegd. Dat is kennelijk nodig. En dan is het zover – er wordt opgeroepen om naar onze auto te gaan. Vanuit de 11e verdieping, bovenin dus, sluiten we achteraan in de rij op de trap. Niet veel later voelen we ons weer thuis in onze camper. Nog weer even wachten, en je vermaken met die enkele medepassagier die zijn/haar voertuig niet kan vinden, voordat we de motor mogen starten. Dan rustig in een rij de boot uit, het terrein van de veerboot af en samen Kiel door. Lijkt allemaal lang te duren – maar toch met aankomst om 9:15uur is op 10:00uur op de snelweg toch prima.
Eerste hindernis is Hamburg. Daar moet bijna ook iedereen langs en zijn ze druk aan de weg bezig. Zekerheidje voor file (Stau auf Deutsch) dus. En die krijgen we ook maar we blijven ruim binnen ons schema om om 17uur de camper in te leveren in Nijverdal.
Tussen Hamburg en Bremen moeten we tanken. Op de parkeerplaats repareren we het zijraampje. Maar ook valt onze blik op een zwarte vlek op de rugzak op de grond. We kijken naar boven en zien een zwarte substantie uit het kastje lopen waarin ook onze boeken en houdbare etenswaren zitten. Het ruikt zoet. Na enig speurwerk blijkt het flesje ketjap omgevallen waarbij de dop is losgekomen. Een tegenvaller! We moeten fors aan de schoonmaak en spullen weggooien en inpakken.
Het lukt met name Ellen om, ook al is het water niet heel warm, om alles weer schoon te krijgen. Inmiddels is ook het raampje gerepareerd en broodjes gekocht. We kunnen verder. Maar inmiddels is ook bij Bremen een file ontstaan en moeten we omrijden. Het wordt krap.
Het wordt ook krap omdat we voordat we in Nijverdal aankomen de grijswatertank en de WC-cassette geleegd moeten zijn. In Duitsland zijn de vele toiletten niet uitgerust om ook je WC-cassette te legen. Wat dat betreft zijn ze in Scandinavië veel verder (en komt de troep dus niet in de natuur terecht). De Camperapp suggereert een locatie in Oldenzaal maar commentaar geeft aan dat grijswater daar kan maar dat het toiletgedeelte gesloten is. Maar ven bellen. Inderdaad WC kan niet – wel de suggestie om het even verderop bij Toppark Hulsbeek te proberen.
Hoewel Toppark Hulsbeek gewoon een camping is gaan we daar toch maar naar toe. Licht redelijk dicht bij de A1 dus we wagen het maar. We rijden aan tegen een slagboom maar als ik het terrein oploop wordt ik direct opgevangen door campingbaas Charles. Trots op zijn mooigelegen camping en spullen laat hij ons van zijn goede faciliteiten gebruik maken. Charles zegt tevens toe er voor te zorgen dat deze voorzieningen altijd tegen geringe vergoeding ter beschikking komen van passanten. Terwijl we wachten op het leeglopen van de grijswatertank leren we van Charles wat campinggedrag is en dat hij dat juist heel positief vindt. Zijn campingplaatsen zijn dan ook ruim en mooi gelegen. Dus als je nog eens op weg gaat met camper: Toppark Hulsbeek (https://www.topparks.nl/locaties/toppark-t-hulsbeek/) onthoudt die naam!
Met een handdruk nemen we afscheid van Charles en rijden we even na 16:30uur verder naar Nijverdal. Maar even bellen dat we eraan komen en er om 17uur er zijn. De reis verloopt voorspoedig en na ook nog even afgetankt te hebben rijden we 1 minuut voor vijf de straat bij Camperdream in. Wordt net onze auto voorgereden. Na de formaliteiten, het overzetten van de bagage en de afspraak dat we na het weekend de rest wel zien (bij Camperdream is het ook weekend) rijden we verder in de Toyota. Poe, wat zitten we laag bij de weg.
We gaan nog even in Woudenberg langs om aan (schoon)mama de laatste verhalen te vertellen. Ook gaan we samen eten bij de lokale chinees. Wat een genoegen om weer eens Haaienvinnensoep te kunnen eten. Een prima tent, overigens, die precies levert wat je verwacht: de tweepersoons chinese rijstafel is ons 3-en teveel!
Als de verhalen zijn verteld dan gaan we verder. Om even voor 11 uur rijden we de straat in. Als de spullen het huis zijn binnengebracht is het tijd voor een biertje met zoonlief. Vanavond lekker slapen in ons eigen bed!