Tunnelvisie

16 augustus 2019, Sjkolden – Flam, 112 km

Wakker worden en kijken hoe het uitzicht is op deze ochtend: mooie laaghangende wolken boven de fjord. Het geluid van de fluitketel wekt Joost zodat ik hem kan feliciteren met z’n 23 jaar ouderschap en hij mij. Bij het ontbijt kan Joost het niet laten om een verjaardagslied te gaan zingen. Ik maak er maar een videootje van en zet deze in de familie-app.

We rijden al op tijd weg via de smalle weg langs het fjord itt de brede weg aan de overkant. We gaan ook door meerdere smalle onverlichte tunnels. We komen na 30 km de waterlijn volgend uit in Ornes waar we de oudste staafkerk (1130) willen bezichten. Staafkerken zijn afgezien van 1 in Zweden en 1 in Engeland alleen te vinden in Noorwegen. Er zijn er nog 28 en deze is dus de oudste en een UNESCO wereld erfgoed. Staafkerken zijn bijzonder vanwege hun constructie, gebouwd van houten pilaren.

Na de camper geparkeerd te hebben moesten we nog 15 minuten naar boven klimmen tussen fruitbomen door. Het was heerlijk zacht weer, de zon kwam steeds meer door en je voelde dat fruitbomen hier goed kunnen gedijen. Natuurlijk moesten we ook voor dit kerkje weer kaartjes kopen, maar we kregen er wel een korte rondleiding bij. Deze staafkerk was de 4e kerk die op deze plaats werd gebouwd. Deze keer hadden ze voor het eerst de palen niet in de grond gestoken maar op een ondergrond van stenen gezet en was daardoor veel langer houdbaar. Binnen vond ik de kerk heel bijzonder, het is toch net of je de middeleeuwen binnen stapt.

Door ons waterprobleem in de camper was het wel fijn dat er tegenover de kerk een gezellig cafetje was voor de koffie. Bij een onbemand straatkraampje kochten we frambozen en toen de camper in om even daar beneden in de rij te gaan staan voor de veerpont naar de andere kant. Hij was net weg en we moesten best een tijd wachten wat buiten op een bankje in de zon nog zo gek niet was. Toen de pont er was bleek dat alle auto’s er achteruit op moesten rijden en de toerit was best smal. Maar goed dat ik zo’n goede chauffeur heb.

We gingen verder op weg naar het plaatsje Flam, waar we een beroemde treinrit willen maken. Om daar te komen reden we wel door 4 tunnels en namen we nog 1 pont. De langste tunnel was bijna 25 km lang en daarmee hadden we door de langste autotunnel ter wereld gereden. In Flam was de camping snel gevonden. Voor een heleboel geld (het is hier nl een topattractie) mochten we onze camper voor een nacht stallen. Het was inmiddels al 3 uur en we wilden vandaag nog met de trein gaan, een ritje van een uur heen en een uur terug. Nadat we de kaartjes hadden gekocht nog even ergens wat gegeten en gedronken en Lukas gebeld om hem te feliciteren met zijn verjaardag.

We stapten wat laat de trein in en die bleek bomvol te zitten en het was er snikheet. We konden nog ergens tegenover elkaar zitten, maar niet meer bij het raampje. Joost begon toch te glimmen toen de trein wegreed. Alleen al het geluid van een wegrijdende trein kan hij erg van genieten.

Deze trein klimt over 20 km 860 meter omhoog door een smal dal watervallen passerend en op het traject zitten wel 20 tunnels. Je ziet soms meerdere tunnelbuizen boven elkaar liggen.

De heenweg was niet aangenaam en we konden niet zoveel zien. Halverwege was er een ‘fotostop’ waarbij je naar buiten mocht om een waterval te bewonderen. Opeens ging er Noorse muziek klinken en stond een Noorse bosnimf naast de waterval te dansen. Het was hilarisch, al die mensen trein uit, foto’s maken, trein weer in en trein weer rijden. En toen hoorden we de muziek nog omdat mensen fimpjes hadden gemaakt en die gingen bekijken.

Op het eindstation van dit traject stapten de meeste mensen gelukkig over op een andere trein en zaten we terug in een hele lege trein. Raampjes open gezet en heerlijk rond kunnen kijken. Nu zagen we ook het fietspad goed langs het spoor lopen. Je kon boven een fiets huren en lekker naar beneden rijden. Joost heeft heel veel foto’s gemaakt. Ik weet niet of we nu waar voor ons geld hadden, ongeveer de helft van de treinreis zaten we in een tunnel! En dat na al die tunnels overdag. Zouden wij nu last van tunnelvisie krijgen?