3 weken varen in Nederland. Dat is niet onze Corona beperking, maar onze vrije keus! In het najaar bedachten we dat we wel weer eens op Het Wad willen varen en vond Joost een verhuurder van een Noordkaper, een boot waar hij al heel lang eens mee wilde varen. Het is oneerbiedig gezegd een kruising tussen een platbodem en een scherp jacht. Met beide boten hebben we ervaring, het heeft allebei voor en nadelen. Nu hopen we dus van beide de voordelen te hebben. De boot heeft een ophaalbare kiel waardoor je er mee kan droogvallen. De kiel zorgt er ook voor dat je er wat makkelijker mee kan zeilen dan met een platbodem. Met Hemelvaart hebben we de ‘Myrthe’ al 4 dagen uitgeprobeerd. En dat beviel uitstekend.

We waren pas om 17.30 welkom op de Mirthe. Dat gaf een hele ontspannende dag met inpakken. Het enige spannende was of alles wel mee kon in de auto. Maar dat is toch weer gelukt, zelfs Joost zijn gitaar kon mee. Er was ook nog genoeg tijd om aan die dingen te denken die je vergeten was als je met haast was vertrokken. Door de kinderen uitgezwaaid en na 1,5 uur rijden waren we al bij de boot. Ook dat is best weer eens lekker, geen lange autoreis.

De boot lag klaar en inladen maar. Joost heen en weer met een bagagekar en ik alles inruimen. Makkelijk, omdat ik door de vorige keer precies wist waar ik alles wilde hebben. We waren nog net niet klaar toen de verhuurder ons kwam begroeten. We hadden nog enkele vragen over de motor, maar het meeste had hij al de vorige keer uitgelegd. Daarna pasta gekookt en de pastasaus opgewarmd en toen zaten we om 20 uur zowaar in het zonnetje en met windstilte te eten. Eigenlijk een beetje saaie dag want alles was zo perfect. Totdat Joost de kan met koffie met grof gemalen koffie over de grond van de kajuit gooit. Nou iedereen weet hoe moeilijk je koffiekorrels opdweilt, of niet soms. Tijdens dat klusje, wat Joost graag uit handen gaf, werd ik wel getrakteerd op gezellige zang en gitaarmuziek.