Weer een rustige ochtend. Wij lagen nog lekker in onze slaapzak toen onze buren al vertrokken. Veel geraas van de boegschroef maar verder toch rustig.

Na het ontbijt maakten wij ook los voor allereerst een tochtje door Sneek. Ik wil toch graag met de Watertoren op de foto. Dat betekent drie bruggen en met de wind en het wat onberekenbare gedrag van (andere) motorboten valt dat niet altijd mee. Maar de bruggen zijn vandaag allemaal bemand – dus we kunnen ook weer vrolijk zwaaien naar de brugwachters.  Ook langs de vaart van Sneek naar IJlst wordt nog mooi aan stadsverbetering gedaan. Mooie nieuwe panden aan bakboordsoever. Bij IJlst is, na de brug, ook van alles aan architectuur te bewonderen. Grote huizen en niet allemaal even mooi. Een villa heeft zelfs, kennelijk vooruitlopend op de klimaatverandering, al palmen in de tuin staan. Vandaag zonder de daarbij horende temperaturen.
Een andere villabewoner roept ons op de lofzang uit Jesaja 12 aan te heffen.
Tenslotte staat er ook een echt jaren 70 pand te koop; kennelijk niets meer aan gedaan. Ellen zoekt het op – huisje van 13 kamers (en 0,3hectare grond) kost wel 1,5miljoen euro. Niet alleen omdat het ook van binnen nog echt jaren 70 is zijn we niet geïnteresseerd.

Wij draaien naar bakboord de Wijde Wijmerts op naar Offingahuizen. En dan als maar rechtdoor, de Jeltesloot overstekend, kom je uit bij Woudsend. Opeens komt de stevige wind niet van voren maar van opzij. De gevoelstemperatuur, op deze nagenoeg geheel bewolkte dag, daalt enkele graden. Na de brug van Woudsend wacht het Slotermeer. Ik had al een zeilbroek aangedaan maar voor het meer trek ik ook een zeiljas aan. Geen overbodige luxe. Aan de lage kant van het meer zijn er beste golven en er komt het nodige buiswater ook in de kuip terecht.

Na het meer varen we naar Sloten. Bij de brug een primeur – we moeten voor het eerst bruggeld betalen. En daarna ligt al gelijk het doel van de dag – jachthaven Lemsterpoort. Omdat de aanmeldsteiger bezet is, en er geen havenmeester te bekennen is gaan we maar gelijk in een box liggen met een groen bordje.

En dan de stad in. We vonden het pannenkoekenweer – maar het pannenkoekenrestaurant bij de Koepoort blijkt dicht. Komen we voor de lunch terecht op het terras van de Zeven Wouden. En naast wat te drinken en te eten kijken we onze ogen uit naar opvallende kledingcombinaties (toppunt roze langkorte broek en tot net onder de knieën opgetrokken gifgroene kousen) en mensen die letterlijk zuchten onder overgewicht. De netjes om 4uur door buienradar aangekondigde regen komt op tijd maar mag geen naam hebben. Wij vermaken ons prima!

Na het avondeten op de boot gaan we de benen strekken en lopen een stukje van het Sint Odulphuspad naar Wijckel. En het laatste stuk voor de wind terug. Om negen uur terug op de boot waar de afwas op ons wacht. Ondertussen waait de wind door de bomen, de masten en het wand. Ja, zelfs hier in de boot waait de wind. We zitten lekker in de kajuit met een biertje en muziekje aan. Maar langzaamaan wordt het weer tijd voor zeilplannen.