Dat was een heerlijk rustige nacht in de haven van Medemblik! Hoewel we bang waren dat we het in onze slaapzakken koud zouden hebben, vanwege alle natte spullen die te drogen hingen, hebben we daar geen last van gehad. We werden om 10 uur wakker tot onze verbazing. Het regende eerst nog wel wat zodat we binnen hebben ontbeten. De natte spullen waren nog niet droog. Na een kopje koffie was de regen opgehouden en zou het verder volgens buienradar niet meer gaan regenen hier. Marjolijn en ik gingen boodschappen doen en hadden voor Joost een leuke activiteit bedacht die hij afsloeg: naar het stoommachine museum gaan. Wij liepen via een toeristische route naar de Spar. Over de dijk lopend hoorden we opeens de stoomfluit en zagen we de stoomtrein aankomen. Toch een mooi gezicht. De locomotief werd ontkoppeld en via het rangeerterrein omgekeerd. Ook werd er opnieuw water getankt. We vonden wel dat zeker Joost wat gemist had.

Na de Spar bij de bakker langs waar we rabarbercake gingen kopen. Waren ze in de aanbieding: 1 voor 1.25 en 4 voor 4.95! We namen er 3 waarop de bakkersvrouw zei dat we er beter 4 konden nemen, want de vierde was bijna voor niets. Daar dachten wij anders over. Joost gewaarschuwd dat hij koffie kon zetten omdat we er met de cake aankwamen. Ondertussen scheen de zon al lekker tussen de wolken door en was het aangenaam om het in de kuip te verorberen. De natte spullen nog even buiten te drogen gehangen en binnen een mum van tijd was het droog.

Om half 2 voeren we weg uit de haven, de brug in de haven ging keurig voor ons open. Ons laatste zeildagje van de vakantie ging in en het werd ook een echt zeildagje. Lekker windkracht vier uit het noordwesten, daarmee kan je goed naar Stavoren zeilen, een afstand van 11 mijl. De zon kwam steeds meer door en de buien zagen we wel gaan maar op afstand. Helaas kwam er toch nog een klein buitje over ons heen. De luchten rondom waren weer schitterend om te zien.

Het was heel helder zodat we midden op het IJsselmeer aan de ene kant nog Medemblik zagen liggen en aan de andere kant Stavoren, ook kwamen we langs Kreupel, een eiland exclusief aangelegd voor vogels. Tussendoor een eitje bakken. Marjolijn, die het wel leuk leek om scheepskok te zijn en erge honger had kwam na 1 eitje bakken al naar buiten. De golven waren fors. Ze hoefde even niet meer te eten, want ze was misselijk geworden. We voelden ons een beetje bekocht met deze scheepskok. Ik heb zelf maar even de overige eitjes gebakken, ben wel wat gewend. Alleen valt een vast fornuis met deze golven niet mee. Hou dan het eitje maar in de pan! Met een aan de windse koers bereikten we in 1 slag Stavoren. Het was vreemd genoeg erg rustig op het water en bij de sluis gingen we met slechts 1 andere boot de sluis in. Misschien omdat het vrijdag wisseldag is? Aan het weer kon het niet liggen, dat beaamden ook de jonge stewards die ons in de sluis hielpen.

We zouden doorvaren naar onze thuishaven in Koudum. Maar eerst even tanken bij het tankstation in Stavoren. Nog net op tijd voor sluitingstijd, om half zes. We varen door op de motor over het Johan Frisokanaal, tot we de brug bij Warns hebben gehad. Daarna gaan we nog even op de fok door, heerlijk rustig het Friese landschap aan ons voorbij laten glijden.

Tot we de Kuilart bereiken waar de vaste ligplaats is. Voor een thuishaven is het een hele mooie plek.

Joost zorgt voor de boot en wij voor een maaltijd met vis. Ondanks het zonnetje is het al behoorlijk fris geworden en eten we in het tentgedeelte.

Een meeuw houd de wacht hopend op een restje eten. Helaas, het gaat schoon op.

Een laatste avond op de boot met boek, blog en bier. Morgen hoeven we pas om 11 uur de boot in te leveren. Morgen gaan we wel inpakken.