Om 8 uur ging de wekker. Dat was toch wel erg vroeg. Dus nog maar 10 minuten snoozen. En dan eruit en eerst ontbijten. Daarna inpakken, water bijvullen, opruimen, karretje halen en de bagage naar de auto brengen. Alles ging voorspoedig. Wel nog een klein half uur nagepraat met de eigenaar over onze fijne vakantie. Van controle was nauwelijks sprake.

Er moest nog een auto worden opgepikt in Stavoren. Met alle bagage is er slechts plaats voor twee in de Toyota. Dus Ellen en Marjolijn samen naar Stavoren. Terwijl in Koudum nog wat op de bootbuitenkant werd gepoetst. Daarna tegelijkertijd, maar op twee plekken koffiedrinken.

Inmiddels tegen enen vertrokken Ellen en ik uit Koudum. Via Lemmer de polder in. Omdat we wilden lunchen voordat we thuiskwamen besloten we nog even bij de Bataviahaven te gaan kijken. Een haven aan het Markermeer die we nu niet bezocht hebben maar die modern en ruim veel plaats beidt aan passanten. We lunchten op het terras bij De Cantine. En gingen daarna nog even de outlet Bataviastad in. Een belevenis die niet leidde tot aankopen en ook niet tot een verlangen voor snelle wederkeer.

Thuis werden we verwelkomd door de kinderen. Uitpakken en verhalen delen. En met Marjolijn tot slot van de vakantie samen eten van het lekkers dat de kinderen hadden uitgezocht en bereid.

Terugblik

We hebben een hele fijne vakantie gehad. Grote verschil met de Oostzee is dat er in de plaatsen van aankomst veelal iets te beleven is en dat bij minder weer er ook een wandeling te vinden is.

Het weer was de eerste week geweldig. Het begin van de tweede week was de wind zodanig hard dat we in Friesland zijn gaan motoren; een prima alternatief! Na een rondje IJsselmeer hebben we drie dagen (vier nachten) verwaaid gelegen in Stavoren – met twee wandelingen (naar een plek waar tenminste iets als een pannenkoek was te krijgen) zijn we dagen ook wel goed doorgekomen. Toch uiteindelijk, op wat buien na, maar twee echte regendagen.

Wel is ons inzicht in de weersverwachting in tien jaar fors verbeterd. Tegenwoordig kijken we in de App Windfinder al dagen vooruit naar de windverwachting – een verwachting die (veelal) vier keer per etmaal wordt aangepast. Allemaal, zeker aangevuld met buienradar, wel fijn. Maar het leidt er ook toe dat plannen regelmatig (moeten) worden aangepast. Met 14 havens in 21 nachten hebben we toch veel kunnen doen.

Ondanks het “binnendoortje” door Friesland hebben we een kleine 45 uur gemotord en daarbij (met deze “zware” stalen boot) 80 liter brandstof verbruikt. Toch echt behoorlijk minder dan we op de Oostzee deden. We hebben dan ook veel kunnen zeilen. Maar ook zijn de dagtochten wat korter – onze langste tocht dit jaar was afgelopen woensdag over het wad van Makkum naar Den Oever – zo’n 33 zeemijl.

Tenslotte nog iets over de boot. Hij zeilt heel erg goed en, als je goed trimt, is dan ook licht bestuurbaar. Op de motor wordt iets meer van de roerganger gevraagd. Het is uiteraard wel zo dat elk scherp (polyester) jacht sneller gaat maar een goede constante snelheid, belangrijk voor de planning, is te halen.
De tent over het middelste gedeelte is heel fijn. Al is het fris, toch kun je veel voor je gevoel buiten doen. Nadeel is wel dat activiteiten met het zeil, zoals het weghalen/plaatsen van huikje en het vastbinden van de reefknuttels erg lastig is omdat je niet op de tent kunt steunen.
Het grootste “nadeel” is ook al benoemd – je staat op het dek het grootzeil te hijsen en moet daarvoor eerst uit de kuip naar voren. Op het IJsselmeer staat bij windkracht vier toch wel eens een onaangename golfslag en dan is dat gewoon niet ideaal. Hijsen vanuit de kuip heeft toch de voorkeur.

Het is ons zeer bevallen. We hebben daarom voor eind augustus nog naar een weekje een boot gehuurd. Nu een scherpe Bavaria 36 onder de naam Nynke. Met de kinderen hopen we ook met dit jacht op de wadden te kunnen zeilen! We hebben er al weer zin in!