Een zeilboek waar ik haast verliefd op ben is de Greek water pilot van Rod (en de latere edities ook Lucinda) Heikell (zie deze link). (Haast) elke haven en ankerplek is benoemd inclusief de momenten dat je er, bijvoorbeeld door de windrichting, beter geen gebruik van kunt maken. Onmisbaar als je daar vaart, maar ook heerlijk om thuis in te bladeren om je voor te bereiden of herinneringen op te halen.

Om overduidelijke redenen staat de Marina Den Oever niet in de Greek water pilot. Maar goed wij hadden dus gemist dat je daar, zeker aan de voorkant van de haven, beter niet kan zijn bij (Noord)Oostenwind. En ja, er waaide een flinke bries afgelopen nacht over het hele IJsselmeer. En dat resulteerde in een behoorlijk onrustige nacht waarin we behoorlijk schommelden en de boot, en de vaartuigen om ons heen, veel geluid maakten. Niet bevorderlijk voor de noodzakelijke nachtrust.

Dus toen de wekker om 7 uur ging waren we blij te zien dat het weerbericht weer was veranderd. Niet meer later op de dag een vrij krachtige wind (5 beaufort) met uitschieters naar een krachtige wind (6 bft) maar een matige wind (4 beaufort) met uitschieters naar 5 beaufort. We konden weer even terug in bed!

En om half tien werd het rustiger. Niet eens zozeer doordat het minder hard waaide maar doordat de wind was gedraaid naar zuidwest; met die wind lig je lekker in de Marina van Den Oever. En wij namen de tijd voor ontbijt en koffie.

Een ander aspect van het weer vandaag nog niet besproken. Het was grijs en miezerde vrijwel onophoudelijk (behalve dan als het echt doorregende). Dus toen we tegen half een losknoopten waren we geheel gehuld in onze zeilpakken. Om in ieder geval van binnen droog te blijven. Eenmaal buiten bleek de wind inderdaad mee te vallen en ging de fok en het grootzeil (nog steeds met 2 riffen) omhoog. Nog even wat zwaard bij en we ging met een licht bestuurbaar zeilschip op weg naar Medemblik.

Een groot voordeel van deze tocht bij Zuidwesten wind is dat je dicht onder de “hoge kant” vaart. De golven zijn dan lang niet zo hoog en krachtig (omdat de wind nog niet lang tegen het water heeft “äangeduwd”. Het op het voordek staan en werken aan de vallen vereist dan  ook geen acrobatiek. Bij sterkere golfslag is dat wel anders – reden waarom in modernere boten de zeilen vanuit de kuip kunnen worden bediend. Dan heb je alleen niet zo’n mooi zeil met een gaffel.

Met dit weer is het wel steeds flink turen naar de volgende boei. Ondanks dat redelijk vlak onder de kust voeren zagen we vaak maar een paar honderd meter. Genoeg voor de drie oplopers en twee tegenliggers. En door het turen een beetje in ploegen te doen konden ook de restjes avondeten van de afgelopen dagen worden opgewarmd en als lunch worden opgegeten.

Door om wat ondiepten en waterplanten heen te varen kwam Medemblik bovenwinds te liggen. We kruisten nog een tweetal slagen en toen ging de motor en aan en voeren we recht op de haveningang af. Net als veel oude Zuiderzee haven heeft ook Medemblik een karakteristieke aanblik. En die was zelfs door de mist te herkennen.

Havendienst oproepen via kanaal 9 en dan door de brug naar de Westerhaven. Plek genoeg! En dan is het tijd om via de heerlijke douche droge kleren aan te trekken en de natte spullen uit te hangen. Omdat het nog steeds regent moet dat wel in de tent.

Als we allemaal weer wat zijn opgewarmd trekken we naar restaurant het Hof van Medemblick dat op de kop van haven ligt. Daar lekker bier, wijn, eten en koffie. En tijd voor een foto van ons drieën!

En tenslotte, ondanks de miezerregen, nog een wandelingetje door het stadje. Een van de gebouwen die over het water goed herkenbaar is is het gemeentehuis. Blijkt ook nog een aanbouw aangezet te zijn. Wij vinden dat niet mooi, maar wel sprekend voor de tijd waarin het is aangebouwd.

Achter het stadhuis ligt het spoor (tegenwoordig van de stoomtram naar Hoorn) en daarachter de dijk waar je over het IJsselmeer kunt kijken. Het is nog steeds grijs.Via twee kerken en een gitaarwinkel lopen we terug naar de Westerhaven.

Het regent nog!