Elke ochtend en ja, nu nog veel vaker kijken we in de Windfinder app. Zou er zeilbaar / bevaarbaar weer komen?

Nou, nee dus. Alleen na 8 uur vanavond is het volgens de verwachting een paar uur rustig (met nog wel forse windstoten). We blijven dus nog maar even met de boot op deze ligplaats.

Nu is harde wind niet altijd hetzelfde als slecht weer. In tegenstelling tot gisteren is het vandaag vrij helder, meestal droog, warmer en soms ook nog wel met een zonnetje. Prima weer om te douchen, boodschappen te doen en de boot een beetje op te ruimen – we verwachten immers vandaag opstapper Marjolijn. En tussen de drukke bezigheden kunnen we ook een puzzeltje maken of een stukje lezen in de zon.

Als we klaar zijn drinken we lekker koffie met suikerbrood. Het ziet er bij ons zo goed uit dat we al snel bezoek krijgen van een ander stelletje. Omdat ze de loopplank niet kunnen vinden gaan ze na enige tijd maar bij de buren bedelen.

Als de opstapper is gearriveerd en we ook kort met haar broer en schoonzus (die in de buurt op vakantie zijn) hebben gekeuveld is het tijd voor een korte wandeling. Bij de sluis zien we nog net een boot vertrekken met een gescheurde genua. Oeps, ja het weer is mooi maar het waait erg hard. Ook in de beschutte kom voor de sluis staat immers flinke golfslag.

In de verte zien we Enkhuizen en Urk liggen. Op het water verder twee a drie schepen. Nee, dit water is niet “the place to be”. Maar lekker lopen over de dijk en kijken hoe de golven breken is natuurlijk niets mis mee. We zijn dan ook zeker niet de enigen die vandaag dit rondje lopen.

Even voor vijven arriveren we weer bij het restaurant in de stadsboerderij de Koebrug. Hier zijn we de eerste gasten, op een drukke restaurantavond, die van de gezelligheid en het goede eten gaan genieten. We bestellen iets anders dan de vorige keer – en weer smaakt het goed. En in de hoop op beter weer wordt er als toetje een “Frozen sunshine” besteld.