Vandaag konden we weer het water op. De verwachting van windkracht 4 later 5 zorgde er ook voor dat we op tijd wilden vertrekken. Maar ja, de sluis wordt pas vanaf 9 uur bediend. Omdat het wat drukker was geworden in de haven en we toch echt de eerste draaiing mee door de sluis wilden maakte we al voor achten los om vooraan in de rij te liggen.

We waren niet de enige die zo gedacht hadden. We waren al de vierde in de rij. En na ons sloten nog snel wat boten aan. En allemaal wachten tot het 9 uur was. De achterbuurman kwam nog even vragen waarom – maar ja aan de logica van openingstijden (voor heel Friesland) is verder niet veel toe te voegen. Wij konden in het uurtje wachten rustig ons ontbijt opeten.

Even voor negen uur ging er een licht op groen en niet veel later gingen twee bruggen omhoog en vier sluisdeuren open. Vrijwel alle wachtenden konden zo mee in de twee sluiskolken die Stavoren rijk is. Bij het uitvaren van de sluis moesten we (en de andere boten uit de oude ) nog wel even een artiest met een motorboot ontwijken die niet helemaal had begrepen hoe de wachtrij voor het invaren werkt en wel dacht vlak voor de deuren te kunnen wachten. Kennelijk in de veronderstelling dat, net als in de trein, het zeer onwaarschijnlijk is dat er iemand de sluis uit zou willen als de deuren opengaan.

Buiten de kom snel het grootzeil omhoog. Vanwege de verwachte kracht 5 toch maar weer met twee riffen er in. En toen met ruime (zuiden) wind koers gezet naar Makkum. Ongeveer 10 mijl naar het Noorden.En dat ging eigenlijk meteen al wel met een lekker gangetje. Voor dat we het wisten hadden we al weer zicht op de toren van de Grote kerk in Hindelopen.

Het beloofde weer was wisselend bewolkt met af en toe een bui. Dat klopte aardig –  we zaten zelfs af en toe in de zon. Vooral fijn was dat het voornamelijk droog was. Alleen in de laatste uitloper van een bui kregen we wat spetters te verduren.

En in de uitloper van die bui trok de wind – zo tegen 11 uur – ook aan naar de beloofde windkracht 5. Dat bleken we goed te kunnen hebben. Doordat ook de wind inmiddels verder was doorgedraaid naar het westen voeren we inmiddels, ook omdat we nog een ondiepte en natuurgebied moesten omzeilen voor we de vaargeul naar Makkum in konden steken, aan de wind. Daarvoor moesten de schoten wel even worden aangetrokken.

Maar toen draaiden we voor de wind de vaargeul in en vlogen we haast op Makkum af. Voordat we echt de vaart met jachthavens ingingen draaiden we de kop in de wind en ging het grootzeil weer naar beneden. Daarna op de motor verder naar de haven. Met forse zijwind toch redelijk soepel in een box aangelegd. Daarna nog wat mikken met de lijnen zodat we een makkelijke afstap naar de zijsteiger hadden. Dan nog de zeilen in orde brengen en de stroom aansluiten. En toen was er koffie met Oranjekoek!

De middag voor Makkum bekijken, douchen, boodschappen en/of een dutje doen. Daarbij vaak over de sluis van Makkum gelopen naar het havengebouw. Deze sluis staat aan het eind van een binnen-door-Friesland-route (naar Workum of Bolsward en verder) en nu de wind wat minder is kwam daar heel wat uit. Omdat bij boten in de sluis de brug open moet ontstaat er heel wat wachttijd,

’s Avonds eten in het Posthus, het wat betere restaurant van Makkum. En dat hebben we ons goed laten smaken. Allereerst met een amuse rond zalm.

Daarna meer vis en vlees en een lekker toetje. Toen Marjolijn zich liet ontvallen dat de Bramen haar favoriete fruit was kregen we zelfs een toegift.

En toen via het was-douche-toiletgebouw om de gewassen was op te halen, terug naar de boot. Op de stijger opeens, in een bewolkte en regenachtige avond, zicht op een strookje zonsondergang!