Het is hier letterlijk, nu ik het blog schrijf, “Hoor de wind waait door de bomen”. Het waait al de hele middag en avond flink (nu kracht 6) en we liggen in de binnenhaven. Met jas aan, onder de sprayhood, is het uit de wind nog best aangenaam om buiten te zitten. Maar geluid van, zingende lijnen en af en toe een klapperend zeil horen er vanavond wel bij. En natuurlijk de wind in de bomen op het Baatland die ons de nodige beschutting geven. Een kerkklok, die van de Oosterkerk, die vlakbij toch echt elk kwartier slaat komt er niet bovenuit.

We hebben al om kwart voor elf in de haven van Hoorn vastgelegd. Mooi de voorspelde (te) harde wind voor zijn dachten we en dat klopte ook aardig. We hadden – na het klaverjassen – een wekker gezet en snel ontbeten zodat we om na acht uur de zeilen buiten de haven van de Markerwadden al weer hadden gehesen. We waren niet de enigen die er zo over dachten. Vier boten vertrokken eerder; twee lieten we er nog achter.

We rekenden al op een dikke vijf uit het zuiden en hadden dus niet teveel zeil opgezet. Met een kleine zes knopen voeren we zo een halve-windse koers naar Hoorn. Iets minder golfslag dan gisteren en het aantrekken van de wind viel gedurende onze tocht ook mee.

Dus ook niet verrassend dat het voorspoedige oversteek was en dat we precies drie uur na vertrek welkom werden geheten door de havenmeesters in een bootje die ons de aanlegplek aanwezen. Omdat we direct konden betalen waren we daarmee dan ook helemaal klaar. Vlot na ons liep de haven helemaal vol… Inmiddels liggen er twee zeilboten langszij!

Uitblazen en douchen was de volgende stap. En helemaal schoon gingen we lunchen in de Hoofdpoort (de toren naast de beelden van de jongen van Bontekoe). De pannini’s en  pannenkoeken met spek smaakten ons prima. Ondertussen konden wij door het venster de haveningang goed in de gaten houden. En jawel, de wind trok al snel verder aan. Ook voeren boten in en uit de binnenhaven – dit deel van de haven was vol (er zijn overigens meer dan genoeg plekken in de havens van Hoorn – onze plek is niet alleen beschut maar ook in het centrum!)

Na de lunch door de regen wandelen in de stad, lezen, filmpje kijken en/of dutje doen (Ik lees Herman Koch’s Finse dagen). En natuurlijk een spelletje: dit keer Catan (Ellen won). We aten bij de Bourgondiër aan de Appelhaven.

Daarna nog even naar de stootwillen kijken – het gaat morgen pas echt hard waaien! En plannen voor morgen maken – varen zit er in ieder geval niet in. Wie weet gaan we ook nog wel een spelletje doen…