Over Marker- en IJsselmeer naar de thuishaven Lemmer (27 augustus 2020)

We hadden de wekker om acht uur gezet. We wilden – na normaal ontbijt- vroeg vertrekken want ons wachtte nog een hele tocht naar de thuishaven. Eerst een mijltje of 10 naar het naviduct bij Enkhuizen (de sluis met een weg – die van de dijk Enkhuizen naar Lelystad- eronder door) en daarna nog zeventien mijl naar Lemmer. Geen zwaar weer vandaag – de verwachting was hooguit kracht twee uit Zuid later Oostelijke richting. Zou al meevallen als we een stukje zeilend vooruit konden komen. Zeker ook omdat Lemmer aan de Oostkant van het IJsselmeer ligt!

Maar ja, met twee boten langszij moet er toch even gewacht worden op de buren. De buitenste boot had wat pubers die ook allemaal nog even naar de wc moesten. Maar goed, daarna met duidelijke commando’s, en een luid weerwoord, werd er afgevaren. Onze buren waren ook al klaar en zo vertrokken we net na half tien in een stoet uit Hoorn. Bij de keersluis, bij de hoofdpoort, wenste de havenmeester ons nog een goede vaart. Havenmeester in zo’n mooie haven lijkt  mij best een fijne baan!

Eenmaal buiten op het Markermeer keken we op spiegelgladde watervlakte. Alle golven van de afgelopen dagen waren verdwenen. Motor dan maar op 5 knopen – de stuurautomaat aan – en koffie zetten. En met een grote groep andere plezierboten op naar Enkhuizen. Sommige boten gaan sneller, een enkele boot gaat langzamer Maar over het algemeen vaar je lekker samen – overigens op best ruime afstand – op.

Bij het naviduct liep net één van de twee sluizen leeg. Veel boten bleken kennelijk niet zo op de hoogte van de plaatselijke verkeersregeling en hielden stuurboordswal in de vaargeul. Dat terwijl de plezierboten die van de andere kant door de sluis willen (waaronder dus de Nynke) zich aan bakboordswal moeten (!) verzamelen. Zo moesten wij (samen met onze voorganger) ons door de file heen manoeuvreren. En dat terwijl er heel veel ruimte is in het midden.

We mochten meteen, wel als laatste, de westelijke sluis in waar we achteraan aanlegden. Ook het uitvaren ging voorspoedig en daarna door het Krabbersgat langs Enkhuizen naar het IJsselmeer. Het was 12uur; het carillon in de Dromedaris speelde. (En wat lijken vanaf het water Hoorn en Enkhuizen op elkaar!)

We zetten de koers uit van 60 graden. Met de kruissnelheid op de motor zouden we om 15uur in de thuishaven zijn. Dat was toch wel wat erg vlot op onze laatste dag. En omdat er toch een klein beetje wind leek te staan de zeilen “gehesen”; en natuurlijk kan met deze wind alles opgezet worden.

En jawel, met deze koers hadden we een koers tussen halve en aan de wind. Gingen we in het begin een knoop of twee – later liep dat op tot drie en zelfs vier knopen. Een enkele keer viel dat ook wel weer terug maar toch zat er best voortgang in! Toch lekker zeilen dus vandaag; zeker omdat de zon ook veel scheen!

En ja, met dit rustige weer is wat drinken en in de kuip een boterham smeren allemaal mogelijk. Ellen had hotdogs, met veganistische hotdogsaus, bij de Hoornse Hema gekocht en die werden nu soldaat gemaakt. Maar ook de Hoornse olijfbroodjes met plakjes kaas smaakten goed!

En zo kwam de Lemstergeul al in zicht. Moeten we nog wel even de aanvaarrorute van de beroepsvaart naar het Prinses Margrietkanaal oversteken. Kwamen er net drie grote jongens ons achterop waarbij er ook nog ingehaald werd. Buiten de geul konden we nog mooi doorvaren tot dit geweld was gepasseerd. Daarna oploeven voor de laatste zeilende meters in de Lemstergeul.

Mooi op tijd dachten we nog aan te leggen bij het dieseltankstation dat in de buitenhaven is. Het was nog voor 17 uur; er was één boot voor ons en een vijftal na ons. Maar helaas, tankstation bleek al vanaf vier uur gesloten – ook de verhuurorganisatie van een haven verderop had zijn huurders daarover niet ingelicht. Veel boten worden dus dit weekend niet met een volle tank ingeleverd. Hadden we dit geweten én dat we toch nog zoveel en vlot konden zeilen hadden we in Hoorn getankt. Maar ja, achteraf is (bijna) alles makkelijk!

Daarna aanleggen in onze box in de Lemsterbaai. De bootverhuurder (de man van Ali) al vast gesproken en de bootzaken doorgenomen. Daarna eten gekookt en opgegeten. Dit keer ouderwets met een kwarktoetje.

Vanavond een spelletje doen. Morgen inpakken, boot poetsen en de administratie afhandelen. En dan op vier wielen weer naar huis.

Dit bericht werd geplaatst in Onderweg door Joost . Bookmark de permalink .

Over Joost

Beetje afhankelijk van de vakantie, de chauffeur of schipper. In het bezit van gitaar, spiegelreflex camera, laptop en vaarbewijs. En de persoon die er voor mag zorgen dat blog.koedijk.net functioneert.

2 gedachten over “Over Marker- en IJsselmeer naar de thuishaven Lemmer (27 augustus 2020)

  1. Het waren weer leuke verslagen!
    En nu allemaal weer aan de studie en/of aan het werk??

  2. Ja, Marike, het zit er helaas weer op voor deze zomer. Werk en studie zijn weer begonnen.
    We maken wel al weer voorzichtig plannen voor volgend jaar….

Reacties zijn gesloten.