Verwaaid

Het spelletje dat gisteravond werd gespeeld was voor de verandering een keer niet Klaverjassen of Catan, maar het spel dat Lukas voor zijn verjaardag heeft gekregen, Azul. Na eerst de spelregels doorgenomen te hebben, werd het eerste spel gewonnen door mij en het tweede spel overtuigend door Lukas. Een goede avond dus voor de jonkies, al hielp het wel dat Lukas en ik al wat ervaring hadden met het spel. Toen begon de (voor mij) lange avond. Het waaide flink en hierdoor was er enorm veel herrie en hing de boot ook een beetje scheef. Dit in combinatie met het harde matras zorgde ervoor dat de slaap maar moeizaam gevat werd.

Na de lange avond hebben we ons ontbijt genuttigd terwijl we de kerkdienst keken. De wind was alles behalve gaan liggen en dus kwam het teleurstellende nieuws dat we vandaag zouden blijven liggen. De harde wind en de hevige golfslag waar het IJsselmeer bekend om staat (in ieder geval in mijn herinneringen), is geen fijne combinatie om te gaan zeilen. Maar een dag verwaaid liggen is niet alleen vervelend. Het betekent vaak ook spelletjes en pannenkoeken. Mijn ma vertelde gelijk dat wij vroeger als kinderen het daarom altijd erg leuk vonden om een dag aan wal te blijven en ook nu klonk het alternatief op de wind trotseren me niet slecht in de oren.

Na de dienst zijn we eerst een van de haven naar Stavoren gewandeld, waarbij onderweg ons verlengde verblijf ook aan de havenmeester werd gemeld. Toen we over de dijk liepen, zagen we een aantal bootjes die het wel aandurfden om het meer op te gaan. Een bootje ging zo heftig heen en weer dat ik plaatsvervangend zeeziek werd. In Stavoren hebben we eerst wat (koffie en cola) gedronken met een stuk oranjekoek en daarna zijn we boodschappen gaan doen. Althans pa en ma gingen boodschappen doen en Lukas en ik bleven buiten wachten, geheel volgens coronaprotocol.

Terug op de boot ging mama pannenkoeken bakken, waar we met zijn allen van gesmuld hebben. Na de lunch en de afwas ging ieder zijn of haar eigen ding doen. Een middag dutje, boek lezen, serie kijken en/of puzzel maken, al dan niet buiten in de zon of binnen beschut tegen de wind. Eind van de middag hebben we nog twee potjes Azul gespeeld alvorens we naar restaurant De Potvis gingen voor het avondeten. Het eten beviel ons goed, een klein minpuntje was dat we in de buurt zaten van een deur waar met aardige regelmaat de bediening of gasten doorheen gingen, elke keer vergezeld door een koude  windvlaag. Na het avondeten hebben we terug in de boot wederom Azul gespeeld, waardoor we nu zeker kunnen spreken van een zeer geslaagd verjaardagscadeau.

Voor morgen is er wat minder hevige wind voorspeld en kunnen we eindelijk het IJsselmeer op. Het plan is het meer over te steken zodat we aan hogerwal liggen als het woensdag echt heel hard gaat waaien, wat hopelijk ook de nachtrust verbeterd. Nu is de wind in ieder geval aanzienlijk minder hard, dus voor de nachtrust van vanavond heb ik goede hoop!