Nu Ruud en Christa goed gevaccineerd zijn vinden we dat we de regel die tot en met vandaag geldt (max 1 bezoeker) wel wat kunnen oprekken. Dus nodigen we ze uit voor een Koningsdag op de boot. Dat is vanuit onze optiek ook verstandig want zij nemen altijd mooi weer mee. Wanneer we ze ophalen is het dus een stralend zonnige dag. De temperaturen zullen oplopen tot zo’n 14, 15 graden en een windje 3 uit Oostelijke richtingen is voorspeld. We drinken bij hen eerst nog een kopje koffie met een oranje soesje uit de Veranda borrelboxen die meegaan naar de boot. We nemen ook het keukentrappetje mee om te zorgen dat ze wel aan boord kunnen komen. De oranje attributen bestaan uit een oranje t-shirt gedragen door Christa en een oranje hoed gedragen door Ruud.

Bij onze boot aangekomen wordt deze natuurlijk al bewonderd voor er opgeklommen te zijn. Dan volgt de klimtruc met het trappetje. Ze komen veilig aan boord. Tot onze verbazing is het erg rustig in de haven. Hier worden geen Koningsdag feestjes gevierd. Na de rondleiding op de boot gaan Joost en ik aan de slag met de kuiptent weghalen en de boot verder zeilklaar maken. We worden samen steeds handiger. De kussens worden in de kuip gelegd en dan wordt de motor gestart.

Het enige foutje maken we dan. Bij het wegvaren hebben we het roerblad niet losgemaakt van de stuurautomaat (zorgt in de haven ervoor dat de helmstok niet heen en weer kan zwiebelen). De boot is dan onbestuurbaar. Ik hoor Joost vloeken terwijl hij de bakskist induikt om het roer te ontkoppelen. Zeer snel gereageerd, alleen ging de boot toch nog de andere kant op dan we wilden en moesten we een stukje achteruit varen in de haven. Dat is niet goed te doen, de boot is dan nauwelijks bestuurbaar. Gelukkig is het een hele ruime haven en is het verder niet druk en komen we toch weer vooruit varend de haven uit.

Op de Gouwzee zien we toch wel wat zeilboten varen. Na oostwaarts gemoterd te hebben, kunnen we bij Marken als we noordwaarts gaan hijsen en verder zeilen. Altijd een heerlijk moment als de motor uitgaat. Hoewel onze motor niet eens zoveel lawaai maakt. Het is opnieuw heel helder weer en we genieten van het zicht op Marken en Volendam. We moeten kruisen op de Gouwzee. Ondertussen doen we ons te goed aan de inhoud van de borrel annex lunchbox. Christa vindt het heerlijk om de toastjes met lekkers klaar te maken.

We varen richting het paard van Marken. We zijn al behoorlijk dichtbij als Ruud zegt dat hij het paard nog steeds niet ziet. Zo leer je op je tachtigste nog dat het Paard van Marken geen echt paard is maar een vuurtoren. En een bijzondere, door z’n witte kleur en vorm van een paard van alle kanten goed te zien. We genieten enorm van het zeilen en zitten heerlijk in het zonnetje. Het is niet koud.

De tijd vliegt op het water en we gaan over stag om de terugweg in te zetten. Op een gegeven moment is het wel wat kouder doordat de zeilen voor de zon staan. Voor de wind gaan we wel als een speer over de Gouwzee. Wat zeilt deze boot toch heerlijk.

De wind is ook best aangetrokken en dan is het toch altijd weer spannend na het strijken van de zeilen hoe het aanleggen zal verlopen. Maar onze spruittruc blijkt echt een heel zekere methode en we liggen heel snel netjes in de box. Ruud en Christa gaan gauw de kajuit in, ze hebben het toch wel erg koud gekregen. Snel ook de stroom aangesloten zodat de verwarming ook aan kan. Met een drankje erbij warmen ze weer op. Als wij de boot weer ingepakt hebben doen we mee met de borrel. Het is knus en gezellig in de kajuit.

Joost gaat zijn onvolprezen nasi maaltijd koken en daar wordt goed van gegeten. Ruud biedt aan om af te wassen maar op het moment supreme staat hij dan toch met een sigaartje buiten op het dek. Christa en ik klaren deze klus terwijl de mannen op het dek staan te keuvelen. Nog een bakkie koffie met een oranje soesje en we gaan op huis aan.

Het was een schitterende zeildag wat weer en wat gezelschap betreft. Blijft nog een zaak onvermeld. We keren maar met 1 oranje attribuut naar huis. Het oranje hoedje van Ruud had het ruime sop gekozen op de Gouwzee.