Met een zonnetje en een matig windje ging om 7 uur de wekker. Vroeg opstaan want in de middag zou het gaan regenen en harder gaan waaien. Maar natuurlijk wel eerst ontbijten, kuiptent opruimen en hoesje van de fok.

En daarna afvaren met een spruit (lijn dit keer vast op voorpunt en middenkikker). Daarmee lig je wel lekker stabiel in de box en dat kwam goed uit want er gingen wat trossen te vlot los. We zijn er nog niet helemaal uit hoe we handig omgaan met de schroefwerking. Maar goed, een beetje afduwen op de bovenwindse paal is te doen. En daarna draaiden we een mooie grote boog achteruit ons vak uit waarna we verder vooruit de haven uit konden varen.

Rustig schoon schip maken op het eerste stuk van de vaargeul. Gelijk opvarend met de “Black money”, een grote Bavaria, onder Duitse vlag. Bij de scheidingston voor de vaargeul naar Marken gaan wij linksaf verder de Gouwzee af en ontrollen wij de fok (de Genua ligt inmiddels wel weer op de boot). En daarna met ruime wind een koers van ongeveer 30 graden naar het Naviduct bij Enkhuizen. Bij Volendam is er al koffie.

De te overbruggen afstand is zo’n 15 mijl. Met een snelheid tussen de 4,5 en 5 knopen duurt dat dus ruim 3 uur. Lekker rustig zeilen; met af en toe wat opletten bij wat grote golven die vaak in groepjes voorbij komen. En al die tijd is de “Black money” in zicht; ze gaan meestal harder (langer, meer zeil). Maar ze zijn wat minder koersvast; dus dan halen we weer wat in.

En bij de boei die bij de ingang van de kom bij het naviduct ligt moeten we zelfs wat inhouden om ze voor te laten gaan. Maar daarna gaat het soepel; zonder oponthoud kunnen we zo de sluis in; en omdat de “Black money” achteraan is gaan liggen varen we er weer voorbij en liggen derde in de sluis. Na ons nog 3 boten en dan schutten. Inmiddels begint het te motregenen.

Als we de sluis uitvaren zien we weer een grote ‘Van der Wees’ boot liggen. Nu met dikke bekabeling. Uiteraard nemen we weer een foto.

Verder rechtdoor de buitenhaven van Enkhuizen in (aan de voet van de Dromedaris). Over de marifoon horen we van de havenmeester dat ze hier alleen maar mooie plekken hebben. En dat klopt!

Bij het aanleggen laten we ons toch weer verleiden om te luisteren naar hulp op de kant. Hierna volgt een tweede poging waarna we met een spring van de kikker in het midden van de boot aan de kant komen. Niet veel later liggen we vast op een mooi plek; enige minpunt een nogal gladde balk waarover we naar de kant moeten stappen.

En dan is het één uur en tijd voor lunch. Tegelijk begint het echt te regenen en harder te waaien. Heel goed weer voor een lekker muziekje, een boek en een middagdutje.

We zitten net klaar om te beginnen aan de avond pasta met saus als er een Dehler 38 langszij wil komen. Ook zij hebben – overigens ook zonder echte problemen – twee pogingen nodig. Maar dan liggen zij ook stevig vast. Bij het naar de kant brengen van de stroomdraad glijd – ondanks waarschuwing – buurvrouw uit over de gladde balk. Gelukkig weet ze zich op te vangen voordat ze echt tussen wal en schip terecht komt.

Na het avondeten doen we nog een wandeling van 7km om Enkhuizen heen. Langs Dromedaris, Compagniehaven en Zuiderzeemuseum. Maar ook langs het strand en als we uit het Strandpad komen blijkt dat we ook om Sprookjeswonderland lopen. Het was nu gesloten dus we weten niet of Rosalinde inmiddels haar bord leegeet.

En verder gaat de wandeling door groen Enkhuizen.

Aan het einde door het Snouck van Loosenpark – een van de eerste sociale woningbouwprojecten in Nederland (https://nl.wikipedia.org/wiki/Snouck_van_Loosenpark). Het is er erg mooi!

En dan terug naar de boot. Koffie, muziek internet, ons blog en hierna een biertje. De vakantie is begonnen!