Vandaag begint onze vakantie op eigen kiel. Doordat we voor deze vakantie geen (voor ons) geschikte huurboot in Nederland konden vinden kwamen we via internet deze boot tegen. We zeggen nog vaak, is het wel echt waar? Maar steeds ligt de Aquamarijn trouw op ons te wachten. Zonder stress vertrekken we vandaag naar onze boot. Niemand die op ons wacht op een bepaald tijdstip om alle formaliteiten af te handelen en de boot ‘uit te leggen’. Misschien vond Joost het toch jammer dat we niet ver hoefden te rijden, want we gingen met zijn spiksplinter nieuwe elektrische auto (van de zaak) om hem 3 weken op de prive parkeerplaats van de haven achter te laten. Dat is nog eens milieubewust!

Wanneer Joost de boot zeilklaar maakt loop ik nog even het dorp in voor brilstoppers. Ik was een van de twee verloren. Dit zijn hele handige opzetstukje voor aan je bril achter je oren zodat je bril niet af kan vallen. Geen gedoe meer met brillentouwtjes. Ik ga nog even langs het havenkantoor om een wat leeggelopen fender op te laten pompen. Ik meld me tegelijk af voor drie weken. Ze kunnen onze plek dan voor passanten gebruiken. Als dank krijg ik daarvoor een fles rosé, dat is toch aardig. Nog een kopje koffie en we kunnen gaan.

Sinds twee weken is het koude weer opeens omgeslagen in heel mooi en warm weer. Maar na forse onweersbuien gisteravond en een tornado in Leersum is het een stuk afgekoeld. Zo’n 19 graden is het en een windje 3 a 4. Maar tot onze verbazing voelt het helemaal niet koud aan. Zo warm hebben we het tot nu toe nog niet gehad. Ja, de zon gaf soms nog wel warmte maar de wind was altijd koud. Nu niet en we begrijpen het als we via de marifoon horen dat de watertemperatuur van het IJsselmeer 22 graden is. Dat was een paar weken geleden 12 graden en toen we voor het eerst met onze boot overstaken was het 8 graden. Wat een verschil.

We zeilen met een ruime wind richting Enkhuizen wat ons eerste doel is. Als ik 1.5 uur het roer in handen heb gehad en Joost voor een lunch heeft gezorgd, voel ik me erg slaperig worden. Joost neemt het roer over en ik ga even ‘onder zeil’ op de bank in de kajuit. Wat is er fijner dan wegdommelen door het wiegen van de boot.

Na een half uur ben ik helemaal weer boven Jan. Dan is het in de kuip weer lekker bootjes kijken.

De sluis voor Enkhuizen wordt zonder problemen genomen en om 5 uur liggen we langszij een groot Duits aluminium zeiljacht. We zijn zeer tevreden over deze aanleg manoeuvre. Het is al een drukte van belang in de haven en er komen nog steeds boten bij. De boten liggen weer driedubbeldik. Bij ons komt er niemand meer langszij en zodoende hebben we mooi uitzicht over de haven.

We gaan op tijd passagieren. Het eerste vakantiebiertje smaakt altijd het best. We kunnen daar meteen op het terras eten en dat is nog heel goed te doen, ook zonder zon. Alweer genieten we van asperges, nu met garnalen, ook een heerlijke combinatie. Een scroppino met ijs maakt mij vrolijk.

Het is even wennen een terras met druk pratende mensen waarbij het niet lukt te negeren wat ze allemaal vertellen. Een tafel maakt het wel heel bont met heel veel gemopper over hun kinderen. Nou wij hebben helemaal geen klagen!!

We maken een kort rondje door de havens, altijd leuk: bootjes kijken. De zon komt zelfs door. Terug op de boot denk ik nog even in de zon te gaan zitten lezen, helaas er komt weer een dikke wolkenband aan en daar gaat de zon. Toch is het nog lekker.

Als het toch te koud wordt gaan we naar binnen. Werk aan de winkel want ons bed moet nog opgemaakt en dat is best een uitdaging. Maar dan liggen we uiteindelijk heerlijk te slapen in een schoon bed.