Een verlaat bericht. We kwamen 6 juni laat thuis na een schitterende dag. Geen puf meer voor een blog. De volgende dag had ik voor het eerst weer orkest dus ook geen tijd. Joost had wel een blog kunnen schrijven maar dat zou niet zo’n vrolijk beeld geven. Hij had nl zijn migraine dag.

Maar wat mij betreft begon de dag vrolijk met een stralende zon. Lekker lopen over de steiger naar het douchegebouw: vakantiegevoel! Om 10 uur kwamen onze gasten van vandaag: Paulien en Henk met iets lekkers bij de koffie.

Dus eerst in de kuip koffie gedronken. Kwart over 11 voeren we de haven uit. Twee mensen op een kleinere boot – Victoire (ook door Koopmans ontworpen) bewonderden onze boot. Ze gingen nog even verder sparen riepen ze jaloers. We konden meteen al de zeilen hijsen.

Joost ging plat en wij gingen het eiland verkennen. Eerst de plaatselijke uitbating bezocht voor een lunch. De keus was niet enorm: tosti of tosti. Dus we kozen tosti. Het was uit de wind zelfs wat te warm. Het strandje voor onze neus was heel rustig. Hoe zal het vandaag in Zandvoort zijn denk ik dan en voel me zeer bevoorrecht.

We maken een wandeling rond het eiland. We hebben er erg van genoten. De foto’s spreken voor zich. Behalve dat ik voor de niet-vogel kenners moet vermelden dat de gefotografeerde vogel een kluut is. Wij wisten ook niet zo veel maar konden spieken op de folder over het eiland.

Terug op de boot Joost wakker gemaakt. We verorberen een doosje aardbeien en kersen. Joost lijkt ook weer wat trek te hebben. Om half zes varen we uiteindelijk weer weg. Onze plannen om thuis met de eigen gezinnen te eten hebben we dan al gewijzigd en berichten naar huis gestuurd dat de kinderen voor zichzelf moeten zorgen. Het is ook veel te mooi weer om vroeg weer thuis te zijn. De koers terug naar Monnickendam is nu rustiger, misschien staan er ook niet meer zulke golven. Toch moet Joost nog een keer over de railing hangen. Verder genieten we vaak stilletjes van de zon, zee en het zeilen. Het is al een stuk rustiger op het water, de meeste mensen willen blijkbaar wel op tijd thuis zijn.

Om half negen leggen we aan in de haven. We hadden al een discussie gehad over ons avondeten. Omdat Joost nog steeds geen eten kan verdragen gaan we niet een restaurantje zoeken. Terwijl Joost de boot buiten opruimt bak ik eieren met spek voor op brood die we in de kuip nog opeten. Daarna koffie en thee met wat lekkers en dan moeten we er voor deze dag ook weer tegen kunnen. Voldaan verlaten Pien en Henk de boot en een klein uurtje later wij ook. Thuis duikt Joost meteen zijn bed in. Voor hem niet de beste zeildag, hoewel hij zei er toch van genoten te hebben. Dat kwam zeker door het gezelschap.