Vandaag willen we naar Texel. Vanaf Den Oever geen grote afstand, maar je moet je vertrek goed plannen want je moet het eerste deel op de ebstroom varen en het tweede deel met de vloedstroom mee naar Oudeschild, de havenplaats van Texel. Met de Noordenwind zou het voor het grootste deel te bezeilen zijn, soms wat stukjes niet. De beste tijd van vertrek zou 13 uur zijn, dus hebben we nog een ochtend om rustig aan te doen. Het is droog maar koud, dus ontbijten we rustig in de kajuit. We willen nog wel even boodschappen doen, want we hadden al gezien dat de supermarkt in Oudeschild al om 18 uur dicht gaat en we wisten niet of we dat zouden halen. Dus lopen we weer door Den Oever waar helemaal niets aan is. Maar goed om weer even de benen te strekken.

Er zijn al heel wat boten vertrokken als we in de haven aankomen. Eerder had ik al verschillende mensen horen discussiëren over het beste tijdstip van vertrek. Ieder vond wat anders. Onze buurman zei dat hij altijd 2 uur na hoog water vertrok, want ach stroom heb je toch wel een keer tegen.

Wij vertrokken 4 uur na hoog water. Dat is mooi want dan zie je al heel wat zandplaten droog vallen. Dichtbij op een zandplaat een hele groep zeehonden. Overigens niet de eersten van vandaag. Bij het uitvaren van de haven zagen we er twee zwemmen. Je zag ze naar elkaar kijken en denken: waar zijn we nu toch uitgekomen.

We houden de motor het eerste stuk stationair want soms moet hij even helpen om een stukje tegen de wind in te komen. Als we zien dat dat verder niet meer nodig is willen we de motor uitzetten. En dat lukt dus niet. Oh, ja, gisteren hadden we hetzelfde probleem in de haven van Den Oever en lukt het uiteindelijk wel. Maar nu keer op keer geprobeerd, de motor gaat zachter draaien en daarna gaat hij weer lekker draaien. Na wel 30 keer het geprobeerd te hebben lukt het uiteindelijk toch. We begrijpen er niets van. Je kan denken, liever een motor die niet af slaat dan een die niet aan gaat. Maar je wil dit niet en dit probleem zal zich best vaker aandienen.

We zeilen wel vrolijk verder, met noordenwind kracht 3 is het best koud. Het is wel rustig water, er zijn nauwelijks golven. Op de Texelstroom moeten we wel kruisen. Dan komen we al kruisend andere boten tegen die in onze haven lagen maar eerder waren vertrokken. Door de kou krijgen we al zin in een warme douche in de haven. Al rond 4 uur varen we de haven van Oudeschild binnen. We leggen gemakkelijk aan aan een stijger bedoeld voor boten van 12 tot 15 meter. Daar zien we tenminste boxpalen, de steigers voor ‘kleinere’ boten hebben alleen een vingersteigertje. Als we prima liggen kan de motor uit. Helaas, dat lukt dus weer niet. Het vervelende is dat wanneer je het steeds probeert er steeds een hoog schel toontje klinkt als waarschuwing dat je de motor uitzet. Maar deze toon blijft klinken als hij niet uitgaat. De buren maar meteen uitgelegd wat ons probleem is voordat zij gaan klagen. Hebben jullie niet gewoon een uit druk knop. Nee, die hebben we niet. De motor zou bij de motor zelf ook nog uitgezet moeten kunnen worden, maar dat kunnen we zo gauw in het instruktieboekje niet vinden. Enige oplossing, nu het nog kan, een monteur bij onze boot te krijgen. Ik ga ons aanmelden bij het havenkantoor en vraag of ze een monteur weten. Ik krijg een telefoonnummer en Joost belt en legt het probleem uit. De monteur belooft te komen. Hij vindt het wel een leuk probleem want maakt het niet vaak mee. Hij kan het niet oplossen want er zal een rubbertje dat de brandstoftoevoer moet afsluiten niet helemaal meer afsluiten. Zo’n onderdeel heeft hij niet zomaar. Maar hij legt ons wel uit waar we de motor uit kunnen zetten zodat we ons voortaan zelf kunnen helpen. Onze buren hebben er wel lol in. Ze zeiden (leuk achteraf) dat je ook de brandstofkraan dicht kan draaien. Oh, ja, reageren wij schaapachtig. Wij weten nl ook niet waar de brandstofkraan zit. Tja, we hadden nog wel een hulpkaart voor motorstoringen gekocht zodat we in nood in ieder geval wat kunnen doen, maar dit probleem stond daar ook niet bij.

Het weer is ondertussen opgeklaard en ik ga een door kou uitgesteld klusje doen. De deels losgelaten rubbers van de raampjes aan de buitenzijde terugduwen terwijl Joost lastig gevallen wordt door zijn werk. Tegen zessen gaan we dan maar eens aan de wandel om te zien wat we nog herkennen van Oudeschild. We wilden op de boot koken, maar hebben daar opeens geen zin meer in. Heerlijk om in een restaurant je te laten bedienen. We genieten van Texelse producten nl bier, sliptong en lam. Daarbij denken we wel weer aan Mirjam die vegetariër is en ook geen vis meer wil eten o.a. vanwege de overbevissing. We proberen een smoes te verzinnen om ons ‘gedrag’ goed te praten. ‘Deze producten komen niet van ver’. De sliptongetjes waren van eigen Texelse vangst stond op de kaart. Ik moet zeggen dat ik lang niet zulke lekkere sliptongetjes heb gegeten.

Terug op de boot buiten in het zonnetje koffie gedronken en een boek gelezen. Er is nauwelijks meer wind. We lopen nog even naar de dijk waar we uitzicht op de zee, de haven en het Texelse land hebben. Het is een mooie avond, en dan komt ook nog de bijna volle maan op.