We hadden besloten nog een dag op Terschelling te blijven. Ik had een mooie wandeling op het oog die ik afgelopen najaar met Marjolijn had gemaakt en Joost niet kende. Gisteravond beloofde het ’s ochtends nog droog met een zonnetje te worden en ’s midddags bewolkt maar droog. Droog was het wel, maar een zonnetje zagen we niet. Eerst ging ik langs het havenkantoor om een nacht te verlengen en naar de fietsenverhuur om de fietsen ook een dag langer te houden. Daarna buiten ontbijten en de buren bijna zien vertrekken. O.a. een buurman met een geheel houten platbodem en een houten bijboot. Die man wil z’n vrouw ’s winters nooit zien, denk ik dan. Het was ook een vreselijke kletsmajoor en betweter en hij had een goede toehoorder aan zijn buurman. Gisteravond laat had hij nog tegen Joost een opmerking gemaakt over (de enige) rubberstrip langs een raampje wat los zat. Joost bedankte toen voor de tip en ging meteen naar binnen. Hij had zichzelf gered van enorme verhandelingen over sluis en dijkbouw en groene initiatieven die veel en veel te duur waren. Helaas waren we daar nu indirect getuige van.

We vertrokken op de fiets om deze bij de Walvis te stallen en daar eerst een kop koffie te drinken. Vandaaruit liep de wandeling langs het groene strand. Dit gebied heet zo omdat hier eerst het strand was, maar toen een zandplaat hier tegenaan kwam te liggen vergroende dit strand. We zien een mooie groep ganzen. Even opzoeken op onze Terschelling vogelkaart, dat moet de grauwe gans zijn.

De route is niet heel duidelijk aangegeven zodat we een tijdje verkeerd lopen. Daardoor zien we een afgerasterd stuk waar geiten in een groep aanwezig zijn. Zij worden ingezet om de Amerikaanse vogelkers te bestrijden. Ze zijn nou niet heel hard aan het werk.

We zien ook veel mooie bloemen.

En dan komen we bij ons doel. Een heel hoog duin. Ons wordt succes gewenst door mensen die daar zitten uit te rusten. Ik heb dit eerder gedaan, maar het viel zwaarder dan afgelopen winter.

Het zand glijdt nu nog meer onder je voeten weg. Maar we komen er en dan is het uitzicht erg mooi.

Jammer van de enorme buien die we rond Vlieland zien liggen. Komt dat deze kant op?

We gaan niet over het strand, maar hetzelfde duin naar beneden om daar een andere weg terug te nemen. Als we bij onze fietsen aankomen hebben we ongemerkt 2,5 uur gelopen. Het begint te miezeren en als we op de fiets naar huis zitten begint het harder te regenen. Komen we helaas toch nat thuis. Joost gaat meteen maar de was in een machine stoppen bij het havengebouw terwijl ik wentelteefjes bak van oud brood. Helaas blijkt het veronderstelde kaneel niet op de boot te zijn. Dan maar zonder.

De regen komt verder met bakken uit de hemel. Dus we blijven de middag in de boot muziekje luisteren en boeken lezen. Heerlijk, na gedane arbeid. Joost gaat dapper nog een keer door de regen om de was in de droger te stoppen en blijft daar maar wachten gewapend met een puzzelboekje. Hij is wel de held als hij terug komt met schone en droge was.

Rond half 8 is het eindelijk droog. Boodschappen zijn niet per se nodig, maar wel prettig om vast in huis te hebben. Ik ga op de fiets even naar de Spar in West Terschelling terwijl Joost kookt. Ook de avond vermaken we ons met boeken. Ik heb er in ieder geval nog genoeg liggen voor dagen met regen, maar daar hoop je dan ook weer niet op.