Het plan was dat zaterdag Ruud en Christa weer eens een dagje mee zouden zeilen. Na een schitterende nazomerweek was was de voorspelling voor zaterdag niet meer goed. Kouder, te veel wind en regen. Niet de omstandigheden voor een rustige warme tocht. Dus een ander plan gemaakt.

Op vrijdagavond haalden we Ruud en Christa op om in Monnickendam uit eten te gaan op het overdekte terras van De Waegh, hartje Monnickendam. Een mooie nazomeravond met heerlijk eten en goed gezelschap: wat wil je nog meer! Oh ja, dat ze op tijd waarschuwen dat de keuken gaat sluiten om nog een nagerecht te bestellen. Dan maar een Irisch coffee, dat was ook niet verkeerd.

Voordat Joost Ruud en Christa naar huis brengt zet hij mij vast af op de boot met onze spullen. Zo kan ik de boel vast luchten en de spullen uitpakken. Wanneer Joost gearriveerd is moet hij het krantje voor de kerk nog maken. Daarna zijn we wel toe aan onze kooi.

Het is westenwind kracht 3 tot 5 waarmee we nu eindelijk Hoorn wel eens kunnen aandoen. Na er vorig jaar twee dagen verwaaid te hebben gelegen vanwege een zomerstorm zijn we er niet meer geweest. Joost heeft deze dag twee keer een ‘call’ van zijn werk. We willen dan al de Gouwzee af zijn. Dat lukt niet. Precies als we op het punt zijn om te gijpen of een stormrondje te varen begint zijn ‘call’. Ik aan het roer, Joost oortjes in en met gebarentaal kiezen we voor het stormrondje (er lagen te veel boten in de weg) en bedient Joost toch de zeilen. Even een high five toen het gelukt was en hij gaat door met zijn call. Het begin van de tocht is het rustig weer en niet koud. Zo hadden Ruud en Christa best mee kunnen varen zeggen we nog. Maar dan trekt het dicht, trekt de wind flink aan en gaat het regenen. Vlak voor Hoorn is de volgende call en willen we over stag om ruimte en tijd te hebben voor het bellen. Het over stag gaan valt weer niet mee, maar de derde poging lukt en Joost verdwijnt naar binnen. De call is verplaatst naar later op de middag en dus gaan we weer over stag om op Hoorn aan te varen. Het is droog als we Hoorn binnen varen en het zal die middag niet meer regenen. Het is drie uur en tot onze verbazing is het al behoorlijk druk in de binnenhaven. We leggen aan langs een motorjacht.

Van de havenmeester hoort Joost dat het zo druk is vanwege Monumentendag. Op internet kijken we even wat er te doen is. We kunnen de toren van de Grote kerk beklimmen maar daarmee wordt ons niet een groots uitzicht over de haven (en onze boot) en het IJsselmeer beloofd dus gaan we Hoorn maar horizontaal verkennen. We moeten even wennen aan de drukte. Markt en zaterdagmiddag is een combi die veel mensen op de been brengt. Hoewel we hier vorig jaar waren toen ook gewoon de winkels en restaurants open waren is het nu veel drukker. Men durft dus weer en eerlijk gezegd is het daardoor toch ook gezelliger. We ploffen neer op een miniterras voor een kop thee met uitzicht op de snoepkraam. We kunnen weer ouderwets mensen kijken.

Na wat boodschappen gedaan te hebben vinden we het tijd voor een biertje. Hierbij hebben we zicht op een monumentaal pandje. Deze sluit net z’n deuren voor monumentendag en we zien hoe de kist met verkleed kleren, waarin net nog een man gasten ontving, in een auto gepakt wordt.

De door mij gemaakte stamppot kunnen we nog buiten nuttigen. Achter ons hebben ze pizza’s besteld. De koerier had toch moeite de goede boot te vinden.

Bij een mooie avond hoort een avondwandeling. Vanaf de haven is naar het oosten een mooi groen natuurgebied waar we langs het water kunnen lopen, terug komen we langs de brandweerkazerne waar een feestje aan de gang is. Brandweerauto’s eruit en alle mensen erin. Gezien het weer had het best andersom gekund. We lopen verder terug eerst door de nieuwbouwwijk met mooie nieuwbouwflats (echt heel mooi) met haventje erbij en daarna langs onze kade nog door naar de Hoofdtoren en de kade met alle charterboten.

Het is op de bootjes een drukte van belang. Ook zijn er twee lange rondvaartboten aangemeerd die hun passagiers spuwen. Zo ontstaat er in Hoorn nog een echte flaneerboulevard. We strijken op het terras aan onze kade neer voor koffie en genieten van de uitgelaten vakantiesfeer die er heerst. Gelukkig ligt onze boot iets verderop, want om dat nu de hele avond voor je kajuitdeur te hebben is net even iets te gezellig.

We slapen lekker uit en komen pas rond 10 uur uit onze kooi. Dat lukt ons haast nooit. Het is prima weer om buiten te ontbijten en lekker te kijken naar alle vertrekkende bootjes. Achter ons wil de binnenste boot van 3 vertrekken. Er wordt druk met elkaar overlegd in het Engels want op de middelste boot zitten Zweedse mensen. De tweede boot wordt losgemaakt waar de derde boot nog aan vast zit en gaat met hulp van z’n boegschroef iets opzij. De motorboot die weg moet is niet heel handig bezig maar vaart er dan uiteindelijk met hulp van z’n boegschroef tussenuit. De andere twee boten proberen met behulp van de boegschroef en mensen aan de kant die aan de lijnen trekken weer aan de kant te komen. Dat lukt prima zonder enige stress. Maar er staat dan ook nauwelijks wind in deze beschutte haven. Dit soort manoeuvres gaat ons niet lukken zonder boegschroef. Maar dat hoeft ook niet. We hebben niemand naast ons gekregen en onze buren wilden niet eerder weg. We hoeven alleen los te maken en de boot af te duwen en we gaan. We varen door de smalle ingang van de binnenhaven naar buiten langs de Hoofdtoren en verder naar buiten. Hoorn, wat ben je toch mooi!!

We kunnen in één lange slag met halve wind naar huis varen. Er zijn veel zeilboten op het water. De lucht trekt steeds meer open.

Om 3 uur leggen we weer aan in Monnickendam. In het zonnetje gaan we rustig lunchen. We nemen de tijde om de boot op te ruimen. Joost gaat het dek een sopje geven terwijl ik in het zonnetje dit blog afschrijf.