Grootste nieuws van de week – er is een datum dat de Aquamarijn weer terug het water in gaat. De afspraak staat op donderdag 7 april – mooi anderhalve week voordat we op Paasvakantie gaan. Wel moet er nog één en ander gebeuren. Waar alles rond motor en elektriciteit is gedaan is navigatie elektronica nog niet klaar. In de boot zijn wel de nieuwe marifoon, klokken (afleesapparatuur) en plotter geplaatst. Maar zeker in en aan de mast moeten er nog het nodige geinstalleerd (waaronder radardetector, nieuwe radar, driekleurentoplicht en marifoonantenne).

Als voorbereiding op het nieuwe seizoen moet de boot aan de buitenkant ook grondig schoongemaakt worden. En dus vetrokken we zaterdagochtend naar de haven om daar eens goed aan te beginnen. Het weer was zeer aangenaam en dat helpt! Ellen ging het teakdek insmeren in de hoop dat de groene uitslag verdwijnt. Ik ging met een emmer water en een zachte bezem de romp boven de waterlijn zand (en andere ongerechtingheden) vrij maken. Zeker onder de spuigaten hadden zich aanzienlijke hoeveelheden zand, zeker ten dele uit de Sahare verzameld. Hierna de romp boenen met water en speciale bootzeep; hierna weer afspoelen met water.

Ondertussen ook lunchtijd. Gezeten in de kuip en in het zonnetje aten we onze welverdiende boterhammen, weggespoeld met een blikje fris, op!

Na de lunch Ellen op zoek naar een stroompunt – ze wilde namelijk even stofzuigen. Met het werk en kabels trekken was er het nodige aan rommel op te zuigen. Nu was het op deze mooie dag druk op de haven – vrijwel iedereen bezig het eigen scheepje weer een beter en schoner aanzien te geven. Vaste stroompunten nu dus even bezet. Maar in overleg met de buurman, die met 4 snoeren stroom voor zijn poetsapparaat had geregeld, kon er gestofzuigd worden.

Na het stofzuigen kon de fohn worden aangesloten. Er was immers nog een belangrijke klus: de thuishaven goed op de boot zetten. Daarvoor moest eerst de naam van de vorige thuishaven, “Stavoren”, worden verwijderd. En dat gaat het makkelijkst als de letters een beetje worden verwarmd. Kijk maar, de ‘S’ is er al af!

Hierna samen begonnen de romp in de was te zetten. Dat viel eigenlijk met zijn tweeen best mee. Hierna natuurlijk uitwrijven en oppoetsen. Gelukkig hadden we twee ladders bij ons zodat we ook dit met ons tweeen konden doen: Ellen beneden en ik boven. Dit was wel een zwaar werkje en dan ben je blij dat de Aquamarijn niet nog groter is. Maar het is ook een werkje waarvan je resultaat ziet én goed in de gaten kunt houden waar je wel en nog niet met de poetsdoek bent geweest.

Na vijfen gingen we moe maar voldaan naar huis. Wel met de gedachte dat het de volgende dag na kerktijd nog even moest worden afgemaakt.

Want inderdaad, de oude thuishaven was er af maar een nieuwe moest geplaatst. Een zorgvuldig werkje waarbij we niet werden geholpen door het steeds scheef afscheurende oude schilderstape. Maar met geduld en preciezie kwamen de letters op hun plek en te voorschijn. Ook de kleur past bijna perfect bij de bootnaam!

Uiteraard moest hierna ook de spiegel – om de letters heen – nog in de was worden gezet. Na het aanbrengen van de was moest het poetsen nog even wachten. Mooi even tijd voor de beloning, in het zonnetje en uit de wind, voor al dit harde werk.

En na de beloning nog even poetsen. Wel even doorzetten maar dan doet de spiegel zijn naam ook eer aan!