Maandag 11 april zou onze Aquamarijn dan eindelijk te water gaan. Wat uitloop aan klussen aan boord, o.a. doordat apparatuur vertraagd geleverd werd, en zieken bij het havenpersoneel maakten dat dit later was dan we hadden gewild. Spannend voor ons want met Pasen wilden we echt een weekje weg.

Toen we die maandag ruim op tijd in de haven waren, lag onze boot er al in en werd de mast er net opgezet. Ze waren wat voor op schema.

Fijn, dachten we nog, maar daarna gingen ze lunchen en daarna de nieuwe stagen vastzetten. Dus wij ook met onze boterhammetjes ons geïnstalleerd. Het was heerlijk weer, en geen straf.

Na de lunch bleek dat er iets van de verstaging nog niet goed zat. Rene, de stagenman liet zich steeds vrolijk omhoog hijsen. Zo kon hij meteen ons tweede vlaggetjeslijn nog ophangen.

Ondertussen arriveert onze apparatuurman Rob op zijn fietsje om te zien of hij al verder kan met zijn klus, nl de verbinding van de draden van de mast naar de boot maken. Ook de motorman Jan is in de buurt. Hij laat zijn medewerker Hessel controleren of na hun arbeid op onze boot er geen lekkage opgetreden is nu de boot in het water ligt. Erg leuk om te zien. Het zijn allemaal aparte bedrijfjes, maar ze communiceren fantastisch met elkaar. We hebben wat dat betreft geen klagen. En wij staan in het zonnetje lekker toe te kijken.

En dan mogen wij de boot op om de motor te starten en de boot weg te varen naar opzij. Rob gaat aan de gang met de verbindingen van de mast. Ik ga ondertussen de gasflessen halen die opgeslagen waren op het terrein. Ondertussen hebben we ook ontdekt dat onze koelkast het niet doet. Rob kijkt mee, en er blijken verbindingen losgetrokken/ geraakt. Rob gaat het oplossen, maar niet vandaag en ook voor de verbinding van de mast en dus alle apparatuur heeft hij nog onderdelen nodig.

Het is al rond 4 uur als wij de boot naar haar ligplaats varen. Gaat allemaal gesmeerd. Plan is dat wij nu alle lijnen die door de mast lopen weer erin hijsen. Daarvoor hadden we hulplijntjes achtergelaten. We beginnen vol goede moed aan de kraanlijn. De lijn aan het hulplijntje vastgemaakt en hijsen maar. Gaat goed totdat deze de mast in moet. Met geen mogelijkheid lukt het. Ons vermoeden is dat het hulplijntje te dun is en doordat de mast heeft gelegen niet meer op de katrol loopt, maar ernaast is gegaan. We zijn inmiddels zo moe dat we besluiten te stoppen en naar huis te gaan. We vragen via de app onze Rob om hulp. Enige mogelijkheid is dat er een hoogwerker aan te pas komt. Voordat we kunnen schrikken horen we dat deze toevallig op woensdag in de haven is, wel volgeboekt, maar we worden er wel even tussen gezet. Wat een haven! We moeten dan dinsdagavond wel weer even de boot terugvaren naar de plek waar gekraand wordt.

Zo rijden we dinsdagavond weer naar de boot. Eerst gaan we zoveel mogelijk lijnen proberen in de mast te hijsen. Alle lijnen lukken behalve de eerdere kraanlijn. We ontdekken dat wel een lijn aan de verkeerde kant van de verstaging zit. Dat mogen ze morgen ook even oplossen. En dan weer varen naar de kraanplek. Wat een heerlijk weer treffen we deze week. Zo hebben we dat vorig jaar maar weinig gehad . Het is geen straf om dit te doen. Als de schemering inzet liggen we op de plek. Fotografisch gezien een heel mooie plek.

Op woensdag krijgt Joost per mail bericht dat het gelukt is de kraanlijn door de mast te trekken. Ik ga op de fiets naar onze favoriete watersportwinkel Dekker te Zaandam om verschillende dingen te halen, o.a. een middel om te watertank te reinigen. Dat moet 1 keer per jaar gebeuren. Helaas, de software voor onze plotter (digitale kaart) hebben ze daar niet. Die avond varen we de boot weer naar zijn ligplaats. We maken de giek weer aan de mast vast. We vervangen het filter van de watertank. Een ander filtertje zetten we op zijn plek. Dan kunnen we de lege watertank vullen en het reinigingsmiddel toevoegen. Totdat we merken dat het lekt in het in het kastje met de filters. Een filter zit niet goed vast en een poging dit goed te krijgen leidt eerst tot meer water gesproei. Als het wel lukt staat er inmiddels een behoorlijke laag water onder het kastje. Er ligt een laag olie op wat we niet begrijpen. Heeft er ooit vanuit de kombuis olijfolie of zo gelekt? Ons douchepompje doet weer dienst om het water op te pompen. De bodem heeft veel compartimenten, zodat gelukkig het water niet overal staat. De laatste bodem water wegdweilen. En dan zijn we te moe om nog andere dingen te doen. De watertank is vol en het reinigingsmiddel mag de komende 24 uur zijn werk doen terwijl wij naar huis gaan om daar de slaap te vatten.

Vandaag hoeven we niet naar de boot. Ik fiets na mijn werk naar een watersportwinkel in Aalsmeer die de software voor onze plotter wel heeft. We krijgen bericht dat de koelkast het doet en alle apparatuur. Joost gaat naar de kerk voor een witte donderdagdienst. Ik heb per abuis een vergaderafspraak gemaakt voor mijn orkest, helaas.

Op deze goede vrijdag zorgt Joost dat hij op tijd kan stoppen met werken en pak ik de spullen in. We hebben nog veel mee te nemen wat straks weer lekker op de boot kan blijven. Voor we naar Monnickendam rijden brengen we nog even een groentepakket en wat lekkers naar onze vriendin Marjolijn die juist dit zonnige Paasweekend Corona heeft. Wat een vreselijke pech.

We zijn rond 5 uur in de haven. De zeilen moeten nu worden opgehangen. De fok gaat vrIj gemakkelijk. Bij het grootzeil zitten we te hannesen met het inbrengen van de zeillatjes. Bij een woeste poging vliegt het hulplatje door de lucht in het water en zinkt meteen. Niets aan boord wat dit kan vervangen. Dan maar het zeil verder aanbrengen en morgen iets kopen hiervoor. Er blijkt verder toch nog water in een ander compartiment te staan en ik ben even weer zoet om dit droog te krijgen. Ik hang de deze winter genaaide gordijnen op. Als dan alle spullen aan boord zijn gebracht is het half negen en gaan we op weg naar eetcafe de Ouwe Blauwe waar het Woeste Golf biertje nog steeds goed smaakt.

We liggen niet laat in onze kooi. De vakantie is begonnen en we zijn afgemat. Worden wakker gehouden door het gekraak van onze landvasten. Joost gaat in de nacht zijn kooi uit om andere niet krakende lijnen er tussen de zetten, dat heeft effect zodat we tijdens de Stille zaterdagnacht hier ook van kunnen spreken.

Op deze zaterdag vertrekken kan nog niet. Mijn tante, de oudste zus van mijn moeder is overleden en wordt vandaag begraven. Zodoende rij ik weer naar Amsterdam om Nora en Wil en Andre op te halen en te rijden naar een Natuurbegraafplaatst bij de Hoge Veluwe. Ondertussen kan Joost dan zorgen dat de zeillatten in het zeil komen. Dat lukt prima met een verfroerstaafje. Hij fietst voor fourage op de leenfiets van de haven Monnickendam door. Gaat aan de gang om de nieuwe navigatieapparatuur te leren kennen en de software te installeren. Weer een tegenvaller. Het activeren hiervan lukt niet op zijn laptop en zal op een vaste computer moeten. Hij laat zich door Mirjam ophalen. Ik rij zodoende na de begrafenis ook weer naar huis om Joost weer op te pikken. We kennen de weg naar Monnickendam inmiddels op ons duimpje.

Joost gaat koken, ik een blog schrijven, we kijken naar de Stille zaterdag kerkdienst en draaien nog een muziekje. Op onze plotter zien we nu onze boot liggen.

Zeer tevreden ben ik met de gordijnen en de kussenovertrekken die ik heb gemaakt.

We voelen ons weer helemaal thuis op onze Aquamarijn. We denken nu dat alles gereed is voor een vertrek op Paasmorgen.