Na dagen op het water is het fijn om weer in een stad te zijn. Al was het maar om naar mensen te kunnen kijken. Zo is er vanochtend een groepje aan de voet van de Dromedaris flink aan het sporten. Op dit tijdstip bijna allemaal vrouwen (er is één man) in het zwart gekleed. We zien één oranje en twee roze shirts.

Ook kan je eens lekker winkelen – en dat gaat Ellen deze ochtend dan ook doen. Ondertussen doe ik een aantal bood- en bootschappen. Naast lekkernijen voor onder meer de lunch komt er ook een nieuwe sleutel voor de boot. Omdat Ellen ook vlot slaagt zitten we al voor enen, in het zonnetje en uit de wind, aan onze boterhammen met gebakken ei!

We willen geen risico nemen en zaterdag op tijd in Amsterdam zijn. Omdat er de komende dagen harde wind wordt voorspeld gaan we voor de harde wind uit direct naar de Thuishaven. Ook een fijn tochtje voor een middag – we verwachten er ongeveer 4 uur over te doen.

Bij Enkhuizen altijd eerst even de sluis door naar het Markermeer. Bij de wachtsteiger zorgen 5 Duitse mannen op een Bavaria voor vermaak. Ondanks boegschroef, veel motorgeloei en veel discussie slagen ze er met spierkracht in vooral dwars op de vaarrichting te liggen. Een helpende hand, ook om te voorkomen dat de sterke man op de steiger daar niet achterblijft, hebben ze echter niet nodig.

De sluis in laten we klipper voor. En dan blijkt dat we school hebben gemaakt. Ook de klipper ligt lekker dwars in de sluis. Fijn aan iedere kan een lijntje – er kan niets meer gebeuren! Het passagiersschip in de andere kolk is zelfs zo breed dat hij vanzelf aan beide zijden ligt!

En dan gaan we haast voor de wind naar de Gouwzee. Omdat een extra zeil nauwelijks iets uitmaakt laten we het grootzeil ingepakt. Dat het nauwelijks iets uitmaakt bewijzen onze sterke Duitsers die wel alle zeilen hebben opgezet maar ons toch niet voorbij varen.

Het nadeel van deze koers is wel dat het zeil voor de zon zit. En dat is toch jammer op onze laatste vakantiedag. Gelukkig weet Ellen nog een zonnig plekje te vinden. En omdat de aarde doordraait zitten we niet veel later allebei weer in de zon.

De stuurautomaat houdt de koers naar de Gouwzee goed vast. Wij spelen ondertussen nog wat met snelheidsmeter, radar en AIS. En we spreken er schande van als een zeilboot best dichtbij komt, geen AIS heeft en ook niet goed zichtbaar is op de radar…

Bij het Hemmeland rollen we de fok weer op. Niet veel later ligt de Aquamarijn weer op zijn plaats en ruimen we alvast de zeilspullen op. Als ook de fok weer in zijn hoes zit gaan we snel naar binnen en zetten we de verwarming aan. Er zitten wolken voor de zon en de wind is koud.

Maar binnen is het lekker warm en eten we het eten van gisteren op. Lekker! Ellen geniet het meest van uitlikken van het chocolade mousse pak!