Dit jaar zou het er eindelijk weer van komen: de Koedijk familiedag. Joost en ik mochten het dit keer organiseren. Wij wisten meteen wat we wilden: varen natuurlijk. Zo togen we in januari met veel plezier al naar Monnickendam om de Klipper te bezichtigen en afspraken te maken. Zo zaten we gezellig binnen in hun boot waar ze ook in woonden. Naast het verkennen van de de mogelijkheden natuurlijk ook zeilverhalen uitgewisseld. En het bezichtigen van de grotere klipper De Vriendschap die geschikter bleek voor onze groepsgrootte.

We hadden niet kunnen vermoeden dat nadat Aad vorig jaar overleden was nu ook Marike in de week voor de familiedag kwam te overlijden. De uitvaart zou de dag erna zijn. Na overleg met iedereen besluiten we het door te laten gaan, geheel in de geest van Aad en Marike. Max en zijn gezin zullen begrijpelijkerwijs verstek laten gaan.

Het weer vandaag is uitmuntend, 24 graden en windkracht 3-4. Wij hoeven alleen maar op tijd bij De Vriendschap te zijn om iedereen te verwelkomen. Jaap, de accordeonspeler en Shantizanger zorgt voor de muzikale omlijsting.

Als de laatsten ook gearriveerd zijn kan het feest echt beginnen.

Iedereen heeft er zo te zien enorm veel zin en plezier in. Koffie en thee wordt ons aangereikt door aardige hulpen Sorry, namen vergeten)

Jos de Schipper legt ons de ‘do and don’ts’ op een schip uit.

Na de uitleg kunnen we starten met de lunch dat binnen in de kajuit klaar staat.

Onder aanmoediging van Jaap en onder leiding van …… gaan we met velen de zeilen hijsen. Eh, hup, eh hup, eh hup. Na het grootzeil nog de fok.

En dan hebben we alle tijd om bij te praten afgewisseld door het zingen van een lied en het eten van bitterballen.

We gedenken Aad met het zingen van zijn lievelingslied: Love is all. En Marike met een lied van Guus Meeuwis (Het dondert en het bliksemt). Wat kunnen we beter dan op deze dag de levensgenieters in hen te gedenken. Een foto van hen wanneer ze een lied zingen voor Ruud zijn 80e verjaardag houden we erbij.

Ook bij het strijken is er weer spierkracht nodig.

Om vijf uur stipt meren we weer aan in Monnickendam.

Bloemen zijn er voor Joke en Christa. en dan blijken de pioenrozen de lievelingsbloemen van Aad te zijn!

We hoeven maar 1 bruggetje over om in het restaurant de Oude Blauwe te komen waar we de dag dag afsluiten met een diner.

Enkelen gaan nog even mee onze boot bezichtigen. Na een val gisteren is de stap de boot op net te groot voor Joke. We kunnen gelukkig net voorkomen dat ze te water gaat.

De volgende dag gaan velen van ons naar de uitvaart van Marike. Het is een mooi afscheid waar een mooi beeld werd gegeven van wie Marike was met passende liederen. Wij nemen ook afscheid van onze trouwe blogvolgster. Marike stelde altijd leuke enthousiaste vragen over het zeilen waar Joost dan gretig op antwoordde. En zij liet haast altijd weten dat ze het weer een leuk verhaal vond. We zullen haar missen!