Het prachtige weer van afgelopen tijd, maakt dat we makkelijk gegadigden vinden om ons een dagje te vergezellen. Henk en Anja (KGK) gaan vandaag mee. Wij zijn gisteravond al naar de boot gegaan. We hebben een groter voorzeil (genua) meegenomen en hebben zo tijd om die ‘s morgens erop te zetten voor onze gasten arriveren. Ik ben natuurlijk ook nog naar de markt gegaan voor brood.

Het voorzeil ligt toch nog op de boot als Henk en Anja arriveren met appeltaart en wel. Henk helpt even mee het zeil hijsen terwijl ik de koffie zet voor bij de appeltaart.

Er staat een windkracht 2-3 uit Westelijke richting. Niet heel veel wind, vandaar dat we voor het eerst ons grotere voorzeil willen proberen. Onze bestemming: de Marker Wadden en weer terug. Het is lang licht en we hebben avondeten aan boord, dus dat moet lukken. En zo niet dan hebben we nog werkende navigatie verlichting.

De start is niet al te best. Het hijsen gaat niet optimaal. Het lazy-jack lijntje blijft weer achter een zeillat haken. Bij het oplossen ervan schiet de lijn hiervan omhoog en kunnen we er nauwelijks bij. Het lukt met de langste persoon (Henk) en de pikhaak zo ver mogelijk uitgeschoven. Als de zeilen eenmaal staan zijn we zeer tevreden over de genua. Ondanks weinig wind gaan we toch zo’n vijf knopen. De wind zakt verder in en na een tijd staat er een snelheid van 0 knopen op de teller nog zo’n 2.5 mijl van de Marker Wadden verwijderd. We starten dan toch maar de motor. Het is druk in de haven, maar er gaat langszij net een Catamaran weg zodat wij er kunnen liggen. Een ingewikkelde insteek manoeuvre gaat helemaal goed.

Het is inmiddels half vijf, tijd om de benen te strekken, gezien de tijd doen we het kleinste rondje. Prachtig die gele kleuren in het voorjaar.

Het afvaren lukt niet meteen terwijl we toch aan lager wal liggen. We zitten een beetje vast in de modder. Een andere schipper duwt ons af en dat helpt. De wind is inmiddels aangetrokken en komt uit Noordoostelijke richting. Onder het genot van een borrel zeilen we terug.

Ook kook ik een maaltijd die we al zeilend verorberen. We zien in het Monnickendammergat de zon net ondergaan. Een volle maan staat aan de hemel. Het is koud geworden en we gaan voor een toetje en koffie met weer appeltaart de kajuit in.

Daar is pas voor het eerst de KGK het gespreksonderwerp. Er valt gelukkig veel meer uit te wisselen hebben we de rest van de dag gemerkt. We hebben 24 mijl gevaren in 10,5 gezellige uren.