Aan een boot is altijd wel wat stuk, las ik in het blad Zeilen. Dat klopt wel. Ben je net heel tevreden dat je iets opgelost hebt dient een nieuw probleem zich aan. Toch vinden we het tot nu wel leuk. Het oplossen van dit soort problemen is heel anders dan ons eigen werk en kan snel voldoening geven.

Vorig weekend en met Koningsdag, waren dagen waarin we niet zijn gaan zeilen vanwege de kou, maar die we gebruikten voor problemen oplossen. We ontdekten water onder de motor. En niet zo’n beetje ook. Die ruimte is met de bilgepomp leeg te pompen. Maar toen bleek dat de slang niet goed vast zat op de pomp en zodoende de pomp niet vacuum kon zuigen. Gelukkig was het havenkantoor open en hadden ze daar een slangenklem. Het probleem waarom er water onder de motor stond laten we Jan de monteur oplossen. Hij had een nieuwe waterkraan gemaakt in het koelsysteem. Ons vermoeden was dat het daarvan zou moeten komen. Dat bleek ook zo en dat probleem werd door Jan opgelost.

Ons stoomlicht, een navigatielamp op de mast die naar voren schijnt en moet branden als je in het donker op de motor vaart, deed het ook niet meer. Voordat de mast op de boot gezet werd deed deze het nog en daarna niet meer. Volgens Rob die alle apparatuur heeft geïnstalleerd moet de lamp zelf stuk zijn. Maar ja dan moeten we de mast in. En we moeten nog uitzoeken wat voor een lamp daarin moet. Het heklicht (achter op de boot) weigerde ook soms, en die lamp hebben we eerst maar open gemaakt. Van de lamp die erin zat bestelden we twee nieuwe en een veilige bootmansstoel waarmee iemand naar boven gehesen kan worden.

Dit weekend wilden we dit probleem oplossen en ook gaan zeilen. We hoopten dat Lukas en Mirjam vrijdagavond mee wilden zodat ze met het hijsen konden helpen. Lukas kon niet, Mirjam ging wel mee vrijdagavond. Maar toen we in de haven waren hadden we geen puf meer om dit uit te proberen en gingen we maar meteen uit eten in de Oude Blauwe. We moesten natuurlijk nog even checken of het kwaliteitsniveau nog genoeg was voor de familiedag van volgende week en of de reservering echt in de boeken stond want het was telefonisch afgesproken (ze deden niet aan een schriftelijke bevestiging). Ik kan de Koedijkfamilie geruststellen. Alles tiptop in orde.

Mirjam rijdt lekker weer naar huis en wij duiken op tijd onze kooi in. De volgende ochtend was er nog niet veel wind. Prima om het mast hijssen te gaan proberen. Omdat ik niet wist of ik sterk genoeg was om Joost omhoog te hijsen en ook weer geleidelijk naar beneden te laten gaan deden we eerst een proef. Joost vijftig cm boven grond hijsen lukte mij alleen om de achterste lier. Echter daarmee draaide de lijn zich helemaal strak om zichzelf heen. Ik kreeg Joost met geen mogelijkheid meer naar beneden. Een andere schipper kwam te hulp. Doordat hij kracht genoeg had om de lijn te laten vieren kon ik hem loskrijgen en belandde Joost met beide voeten op de grond. De andere schipper gaf de tip om de sprayhood weg te klappen voor meer ruimte. Dan kon ik met een grotere lierhendel op de voorste lier draaien waardoor het makkelijker gaat. Daar heb je wat aan! Toen was het een fluitje van een cent.

Zo bungelde Joost hoog in de mast en verving met succes het lampje. Ook hem weer laten zakken ging heel makkelijk en rustig via de lier. We waren supertrots dat we dit met z’n tweeën voor elkaar hadden gekregen.

Het was vandaag open havendag in onze haven en we gingen daar eens even kijken. Daar liepen we Kees en Henriette tegen het lijf. Ze gingen bijna weg om te varen, maar eerst wilde Henriette onze boot nog even van binnen zien. We lieten onze brandblusser controleren bij een kraampje. Die was niet meer goed en we kochten een nieuwe. Ook kochten we twee extra tweedehands fenders voor het goede doel de KNRM. En Jan de monteur stond buiten uitleg te geven over onderhoud aan de motor waar we ook weer wat van opstaken. Hij blijkt in de winter cursussen te geven. Hij heeft vast genoteerd dat wij geïnteresseerd zijn.

Inmiddels was het gaan waaien en wilden we vertrekken. Gauw alles klaargemaakt en trossen los. Met de Noordnoordoostenwind kracht 4 werden we in 3 uur rechtstreeks naar Lelystad geblazen. We vonden makkelijk een plekje langszij een steiger.

Het was heerlijk weer voor een drankje in de kuip. Joost ging daarna even onder zeil terwijl ik nasi klaarmaakte. Ook dat konden we nog buiten nuttigen. Nog een kort avondwandelingetje en dan de gezellige kajuit in. Alleen er nog uit als het donker is voor foto’s van de navigatielichten. Alles doet het weer.