Om 4 uur werd ik wakker van forse regen. Ik sprong het bed uit om te zien of wel alle luiken dicht zaten. Waarna Joost half in zijn slaap mompelde dat ze dicht waren. Het bed weer in mij bedenkend dat ik aan een stuk door geslapen had, heerlijk. Daarna weer snel in slaap gevallen en toen ik weer wakker werd op een Christelijk tijdstip leek het even of ik nergens meer last van had. Helaas was dat niet waar.
Rustig aan maar weer. We gaan naar Colijnsplaat, aan de Noordkant van Noord-Beveland, slechts 7 mijl hier vandaan. Er is daar vlak bij de haven een supermarkt. Eerst moet het anker omhoog. Dus voor Joost niet rustig aan maar aan het werk want ons anker moet met de hand eruit gehaald worden. Dat viel niet mee want anker en ketting zaten ook nog vol Zeeuwse klei. Na een klein uur varen we weg. We kunnen profiteren van de vloedstroom richting het westen en met een zuidwesten wind zeilen we relaxt naar Colijnsplaat. Omdat de haven niet heel ruim zou zijn de fenders vast buiten de haven aan de boot gehangen. 1 laat ik helaas uit mijn handen vallen en gaat lekker met de stroom mee. We kunnen hem inhalen en met de pikhaak weer naar binnen halen.
Joost mag lekker boodschappen doen terwijl ik bootarrest heb. Toch gaan we in de middag een clandestien wandelingetje maken over de dijk met schitterend wijds uitzicht (waarvan helaas geen foto). Wel van onze haven.
Op de ons toegewezen plaats ligt vreemd genoeg al een boot. Ernaast twee vrije plekken. Daar dan maar ingeschoten. Blijkt de havenmeester zich vergist en liggen we ook nog precies op de verkeerde van de twee vrije plekken. Dit was wel makkelijk op te lossen door de lijnen eerst over te brengen en de boot naar de goede kant te trekken. Gauw weer naar binnen om uit te puffen. Dat was dan weer net even te veel inspanning.
Joost zorgt verder nog dat het water wordt aangevuld. Morgen gaan we toch weer lekker voor anker. Dat voelt minder opgesloten dan in een haven. Joost kan er dan nl ook niet af.
Omdat ik mij toch steeds wat beter ga voelen doen we ook nog een clandestiene avondwandeling door het dorp met z’n mooie lindenlaan.
Als avontuurlijk klapstuk van vandaag stuiten we op een trekveer. Joost doet een sprongetje van geluk in de lucht en dat moest zeker wel op de foto.
Hoi Joost & Ellen,
Jammer van de Corona, maar fijn dat jullie toch kunnen genieten .
Beterschap Ellen!
Hartelijke groet, Joke