Gisteravond inderdaad plannen gemaakt. We wilden deze vakantie graag eens van de Noordzee proeven. En toch hadden we ook wat koudwatervrees. We hebben dan wel op veel zeeën gevaren (Waddenzee, Middellandse Zee, Oostzee), maar de Noordzee met de zeegaten en rondom zandbanken, druk scheepbaartverkeer en ook echte zeedeining wordt als toch de moeilijkste gezien. En het Noordzeeboek wat we recent kochten maakt je alleen maar banger daarvoor. Naar huis over de Noordzee gaat niet lukken met de voorspelde wind. Maar als we nu eens van Stellendam (Haringvliet) over de zee naar de Oosterschelde varen. Dit is een route waarbij je geen drukke scheepvaartroute hoeft over te steken. De windverwachting voor morgen is windkracht drie uit westen tot noordwesten. Misschien moeten we een beetje kruisen. Maar met deze wind is er geen probleem in de zeegaten.

We hebben dan nog wel boodschappen nodig en zo lopen we na de Griek nog naar een Albert Hein die tot 22 uur open is.

Op de boot bereiden we de tocht goed voor met de stroomatlas en de getijden tabellen erbij. Het liefst heb je natuurlijk het zeegat uit de ebstroom mee en het zeegat weer in de vloedstroom. Het plan is dat we om 8 uur gaan vertrekken.

En dat lukt prima. Het is een half uur varen naar Stellendam waar we de sluis door moeten.

We zijn de enige boot in een hele grote sluis. Om half 10 varen we dan het ruime sop op. Eerst op de motor door het Slijkgat, een betonde geul waar aan beide zijden veel ondieptes liggen. Bij een ondiepte zien we de golven er op breken. En wat zien we daar. Zeehonden die veel plezier blijken te beleven aan het spelen in de branding.

Het is overigens heerlijk weer, op zee een zonnetje terwijl wolken het land in trekken. Er is ook heel goed zicht zodat we de betonning goed kunnen volgen.

Het zicht op de Maasvlakte is ook indrukwekkend.

En de vrachtschepen die van en naar Rotterdam varen.

Aan het eind van het Slijkgat varen we naar een lichtopstand. Daar hijsen we de zeilen. We kunnen niet helemaal de koers varen die moet, dus kruisen we een keer. We liggen lang voor op ons schema maar in de middag neemt de wind af en varen we nog nauwelijks 4 knopen dankzij de stroming. Maar we genieten van het uitzicht op de eilanden en van de weidsheid van de zee.

Er is nauwelijks deining. Deze eerste tocht is niet moeilijk en zo moet het natuurlijk ook. Het smaakt ook naar meer. Zullen we maar doorvaren naar Dover?

Af en toe steekt er nog een zeehond zijn neus boven het water.

Rond vijf uur komen we aan bij de Roompotsluis waar we weer als enige boot in gaan. Een ligplaats in de Roompot Marina hebben we al geregeld.