Dit kleine haventje hebben ze bomvol gelegd met passanten die de staande mast route varen. Een goede verdienste voor deze watersportvereniging. Dat betekent ongekende drukte bij de douches die zich ook nog in een kleine ruimte bevinden. Er zijn wat Vlaamse dames die zich boos maken dat er een euro in de douche moet die ze niet hebben. Ze vonden het typisch Nederlands. Wij zagen juist dat je haast nergens meer hoefde te betalen voor de douche. Dit was een uitzondering. Maar met de hoge energieprijzen kan ik mij voorstellen dat zo’n vereniging het zo houdt.
We zijn samen met 2 andere boten ruim op tijd weg om de Goudse spoorbrug te halen. Via de marifoon horen we dat eerst een vrachtschip erdoor mag en daarna wij.
Vervolgens proberen we het vrachtschip bij te blijven. Want voor de beroeps gaat alles sneller open dan voor ons. Dat lukt aardig. Alleen schept een andere jachtje via de marifoon verwarring door steeds brugwachters op te roepen en te zeggen dat we van noord naar zuid varen. Het waren ook Vlamingen, misschien denken ze dat ze op weg naar huis zijn.
Bij Alphen gaat het vrachtschip een containerhaven in en moeten we nu op eigen kracht. Bij een brug moeten we juist wachten omdat een vrachtschip van de andere kant kwam. Het is zonnig en er zijn veel mensen buiten die ook graag naar een bootje zwaaien. En wij zwaaien natuurlijk terug. Het valt me op dat de woningen langs de waterkant vol staan met bloeiende planten en ook veel hortensias. Maakt alles nog vrolijker. We kijken hier overigens niet naar de arme kant van Nederland. Als je aan het water woont heb je ook een bootje. Of, trekkers. Oh, ze zijn te koop.
Slim handeltje in deze tijd. Luister even naar Pieter Derks: https://youtu.be/YC50fOpJvls
De bruggen hebben ons hier en daar fors opgehouden en we willen de Kaagbrug die om 15 uur draait halen. We twijfelen of we moeten gaan tanken voor het Braassemermeer. Toch maar gedaan. We zetten daarna de gashandel volop. Nog 3 bruggen, we mogen hierbij geen tijd meer verliezen en doen dat toch. Een eindsprint langs kaageiland leverde een hele boze pontbestuurder op. We mochten bij de pont niet zo hard varen. We varen de hoek om en zien dat de Kaagbrug net dicht is. Andere zeilboten die van de andere kant kwamen komen ons tegemoet.
We balen even flink, maar gaan dan maar aan de wachtsteiger liggen. Over 4 uur gaat de volgende opening. We kunnen hier niet aan de kant komen maar hebben ook geen puf eerst nog ergens heen te gaan. We gaan uitrusten, een boek of krant lezen en later als avondeten pannenkoeken bakken. Zo vliegt toch nog de tijd. We kijken de brugopeningen nog eens na en dan ziet Joost dat de brugopening om 15 uur alleen voor boten was die vanuit het noorden kwamen. We hebben de brugopening dus niet gemist, hij ging voor ons helemaal niet.
Na de werkelijke opening om 19 uur varen we rustig verder op de ringvaart richting Haarlem.
Ook hier weer aardig wat bruggen. Maar overal een vlotte bediening. We bereiken het centrum van Haarlem om 21.45 en vinden een een ligplaats aan de kade van het Spaarne nadat we de Gravestenerbrug zijn gepasseerd. Vanaf 22 uur wordt er geen brug meer bediend. Just in time, zullen we maar zeggen.
Via een app kan je betalen en aan de kade is zelfs stroom. En dan zijn we wel toe aan de benen strekken en een biertje ergens drinken. Dat ergens wordt niet op de Grote Markt waar het ons veel te druk is, maar op ons eigen bootterras met fantastisch uitzicht.
