Ook hier klinkt ’s ochtends carillonspel. En als we door de deur naar buiten kijken is het uitzicht fraai. Ee mooie plek om eens een dag door te brengen.

Tijd voor een wasdag. Dus we nemen een lekkere warme douche en stoppen de vuile kleren in de wasmachine en droger..Dan ook nog even tijd om wat aan de boot te poetsen en stof te zuigen. Maar als de schone was gevouwen in de kast ligt is het tijd om Willemstad te gaan verkennen. Allereerst op zoek naar een plek voor koffie met appelgebak.

Willemstad, door zijn zoon Maurits genoemd naar De Zwijger, was al in de tachtigjarige oorlog een vestingstad. Net gelegen in Brabant toch vooral bedoeld voor de bescherming van Holland. En de vestingwerken zijn goed bewaard gebleven. Wij lopen na de koffie een rondje om de stad.

En daarna, in omgekeerde richting, in de stad een rondje op de wallen. Bij het Mauritshuis, Prins Maurits heeft flink bijgedragen aan de opbouw van de vesting, loopt net een bruiloft op het einde.

Aan het einde van de wandeling hebben we ook nog mooi zicht op het Hollands Diep en Moerdijk.

Dan is het tijd voor boodschappen en aanverwante klussen. Daaronder ook water vullen. Daarvoor kun je hier een bijzondere waterhaspel bij de havenmeester lenen.

Dan nog even verkleden en de oud-collega’s, Peter en Jantine, ontvangen die we de boot laten zien en waar we daarna mee gaan eten in het ‘Wapen van Willemstad’. Veel bijgepraat over kinderen, werk, vakantieplannen en andere belangwekkende zaken.

Op de terugweg naar de boot steekt een egeltje voor ons over en verdwijnt onder een heg. Willemstad was het bezoek meer dan waard!