Na best een lange nacht slapen, acht en half uur, valt het niet mee om op gang te komen. Ellen had al helemaal de ontbijttafel in de kuip gedekt en was al van de zon en de jus d’orange aan het genieten toen ik er bijkwam. Met eerst maar eens een paar slokken thee.

Het was ook rustig aan onze ontbijttafel met om ons heen al vertrekkende bootjes. Ellen had de afgelopen dagen last van wat verstopte oren. Dat bemoeilijkt de communicatie en zorgt soms voor wat irritatie. Met olie, spray en druppels was daar vanochtend forse verbetering in gekomen. Zo kon ik zonder stemverheffing spreken en verstond Ellen ook wat ik (ongevraagd) zei. Fijn!

Na het ontbijt moest natuurlijk aan wondverzorging worden gedaan. Ik hoopte te kunnen douchen om de bloedresten uit mijn haar te kunnen wassen. Maar ja, dan moet het natuurlijk niet meteen weer gaan bloeden. Maar het viel allemaal best mee. Een ‘klein’ wondje en geen bult!

Hierna de tippel naar het grote toiletgebouw ondernomen. Dat was wel een teleurstelling. De douche bleef minuten koud en was uiteindelijk met een beetje goede wil lauw te noemen. Een douche waar je hooguit doet wat nodig is, in mijn geval dus haar wassen, en dan er weer snel onderuit. Een tweede tegenvaller is dat het een douche is die alle kanten opspuit – hele best ruime douchehokje dus kletsnat. Met wat gebalanceer op één been sla ik mij ook daar door heen.

Ons verblijf in IJmuiden is zo een beetje rauw. Dat past goed bij het motto dat overal op vlaggen staat: ‘IJmuiden rauw aan zee’.

Op de boot drinken we koffie in de zon. Lekker met Oranjekoek. En dan is het zo rustigjes aan tijd om te gaan varen. Als we echter zo ver zijn wil de motor niet starten. Alles wijst op accuproblemen. Voor onze tocht was onze technische hulp er niet meer aan toegekomen om naar de startaccu te kijken, waar we problemen mee dachten te hebben. Ook lijkt het erop dat deze nacht de andere accu’s aan de walstroom niet goed zijn opgeladen.

We leggen de boot weer aan de walstroom wat niet blijkt mee te vallen omdat de contacten op de wal niet zo betrouwbaar lijken. Maar als er eenmaal verbinding is start de motor. Pff. De motor kan dus tijdens het varen nu niet meer zo maar uit. Wel blijken de accu’s op de motordynamo wel op te laden!

Opgelucht varen we de haven uit. En zien dan de lichtenlijn van dichtbij. Gisteren nog even gesproken over hoe je kan zien aan welke kant van de lijn je zit (als je er niet recht op zit). Je moet dus bijsturen in de richting waar het voorste licht zich bevind ten opzichte van het achterste licht.

Niet veel verder kunnen we de sluis aanroepen. De ‘Kleine sluis’ mogen we, na een korte wachttijd aan de wachtsteiger, in. Tegelijkertijd vaart de ‘Zandexpress 4’ de Zuidersluis in.

In de sluis komt tijdens het schutten de sluiswachter even buiten zijn huisje te staan om van boven een praatje te maken. Ik begin een gesprek maar hij verstaat me niet. Blijkt dat ik met enige stemverheffing moet antwoorden. Gelukkig heb ik dat de afgelopen dagen al geoefend.

En dan varen we het Noordzeekanaal op. We zijn al best even onderweg als we achter ons de ingang zien van ‘Zeesluis IJmuiden’. Dat ding is dus echt heel groot!

En voort gaat de tocht langs onder meer Zijkanaal C, de Afrikahaven, de Australiëhaven en de Petroleumhaven. Bij de Hempont weer het vertrouwde beeld. Denk wel dat ze hun kleren eens in de was moeten doen.

Daarna doemt, midden in de haven, al snel de skyline van met name Amsterdam Noord op. We hebben besloten (weer) aan te leggen in de Amsterdam Marina bij de oude NDSM werf. Dat is net na al die grote boten voor die gebouwen!

Soepel leggen we aan op de best lastige plek K1 helemaal achter aan de pier. Met de kop in de frisse wind zodat we in de kuip redelijk beschut zitten. En dan kan het genieten van de zon beginnen. Ellen kookt een pastamaaltijd met garnalen, courgette, bieslook en knoflook. En die eten we, met een wit wijntje, ook lekker buiten op.

Na afwas en koffie nog even een avondwandeling. We kunnen het niet laten om nog even vanaf de straat een foto van Aquamarijn te maken.

Van een afstand is er al best een skyline. Maar er wordt nog flink gewerkt en gebouwd. Ziet er veelal best aardig uit! Maar of we onze woning in Nieuw-West voor een appartement hier zouden ruilen weten we nog niet zo.

En dan is er nog een mooie zonsondergang. We drinken nog een drankje en schrijven het blogbericht af! We zijn ook vandaag goed terecht gekomen!