Het waait vandaag wat hard. Goede smoes om nog een dagje op Texel te blijven. We vermaken ons wel met een lekkere douche, boeken, de krant, computerspelletjes en de tochtvoorbereiding.

Van Texel naar IJmuiden behoeft inderdaad enige voorbereiding. Allereerst kan je niet gewoon langs de kust varen; met name voor Petten is het wat ondiep. Bij Egmond aan zee ligt er weer een windpark – daar wil je juist niet omheen maar binnendoor. En bij IJmuiden zelf wil je met een ruime bocht naar binnen zodat je makkelijk tussen de pieren doorvaart. Zo zetten we met de hand de route op de elektronische kaart in de iPad. De iPad rekent dan voor ons uit dat de tocht zo’n veertig mijl is. (Voor noodgevallen en overzicht hebben we overigens ook de papieren kaarten aan boord.)

Nu staat er voor de haven van IJmuiden nog wel eens vervelende dwarsstroming. Om tweeënhalf uur voor hoogwater is er echter nauwelijks stroming. Wij komen dus het liefst tussen drie en twee uur voor hoogwater aan.

Met een gemiddelde snelheid van vijf knopen kun je dan nog niet uitrekenen wanneer je kunt (moet) vertrekken. Ook de stroming speelt nog een rol en die staat gedurende deze tocht zowel mee als tegen. Met de HP33 kunnen we ook deze puzzel oplossen waarbij het wat lastig is dat de stroming langs de kust ten opzichte van hoogwater in Hoek van Holland wordt weergeven.

Wij hopen morgen om 11uur op de Waddenzee de zeilen te hijsen en dan rond 19uur IJmuiden binnen te lopen!

Na de lunch – het restant pasta van eergisteren – wandelen we weer naar het dorp. Naast de boodschappen wil Ellen warme truien passen. Na eerst allerlei ingewikkeld gebreide wollen truien gepast te hebben slaagt ze uiteindelijk in de winkel voor scheepsbenodigdheden. Ze koopt een warme katoenen schipperstrui. Ze heeft nu een boot, een schipper en een schipperstrui – wat zou zij zich nog meer moeten wensen?

In de middag maak ik me vooral nog even druk met het overbrengen van de elektronisch voorbereide tocht op de iPad in de plotter van de Aquamarijn. Dat is nog wat gepruts vooral omdat de handleidingen niet helemaal geweldig zijn. Na wat gepruts en wat hulp van een Youtube filmpje is het gelukt. Als we willen kan morgen de stuurautomaat de hele tocht sturen!

Het diner nuttigen we bij de Compagnie. Het eerste restaurant vanuit de jachthaven. Bovenop een terp dus we kijken mooi uit op zee. We beginnen natuurlijk met een Texels biertje; Ellen een Skumkoppe, ik een HelBlond van brouwerij TX.

We eten een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Het toetje is wel iets bijzonders. Het toetje ‘TX19’ is volgens de kaart bedacht door de schipper van de TX19. Het bevat vanille-ijs met advocaat, boerenjongens en slagroom. Ik heb altijd gedacht dat mijn vader de bedenker van dit toetje was. Dat moet dus even besteld.

Maar nee, dit is toch anders dan mijn vader had bedacht: iets minder vanille-ijs en meer boerenjongens en vooral meer advocaat!

Na de koffie wandelen we terug naar de haven. Waar we ons nog even vermaken met boeken, filmpjes en ons blog.