Twaalf dagen hebben we zon en wind gehad. We mogen niet klagen. Topdagen voor zeilers! Slechts 1 nacht regen. Als we dan toch iets op te merken hebben dan is het over de temperatuur. We vonden het vaak toch wel koud. En wat natuurlijk vreemd is, maar ook met die kou te maken heeft, het was voortdurend noordoosten wind. En dat is niet volgens de normale weerpatronen van de tijd van het jaar.

Vandaag maken we ons rondje af en varen weer naar onze thuishaven Monnickendam. Omdat we steeds hebben kunnen zeilen en de wind niet veranderd is moeten de laatste dagen wel tegen de wind in zijn en motorend. Gisteren al, maar vandaag helemaal.

Nu is ons motorstartprobleem nog niet opgelost en waren we vandaag ook niet van plan om de motor uit te zetten voor we thuis zijn. Wat zijn we overigens blij dat dit probleem niet al was op zee.

Rond half elf vertrekken we uit de Marina Amsterdam. We hebben de boot eerst langs de steiger naar achteren kunnen trekken zodat we met een achterspring de moeilijke draai naar bakboord kunnen maken. Dat gaat helemaal volgens plan. We draaien het IJ op en kunnen rustig genieten van het zicht op Amsterdam. Hoezo rustig?

Niet veel later lijken we in een James Bond film beland. We worden achtervolgd door zo’n 20 waterscooters.

Ze hebben ons natuurlijk zo ingehaald en ook de maximum vaarsnelheid overschreden. Dit is blijkbaar de nieuwste manier om Amsterdam te verkennen. Zij slaan al snel af zodat wij rustig verder kunnen. Een zwaan denkt, dat kan ik ook.

Bij het Centraal station moeten we drie pontjes voor laten gaan.

Daarna kijken we op de nieuwe boulevard uit en de mensen die daar zitten op ons.

Dan gaan we op weg naar de Oranje sluizen. We kunnen meteen de sluis in. Gelukkig is het niet heel warm weer ( wat dit betreft dan) want dan kan het op dit soort feestdagen hier heel druk zijn met sloepen. Uit de sluis varend gaat meteen de Schellingwouder brug open. Op het Buitenij staat een forse golfslag. We hebben pal wind tegen, een koude koers en omdat we motoren worden de golven niet door de zeilen afgevlakt. Maar Joost kan er vandaag prima tegen. Hij laat dan wel het koffie zetten en broodjes smeren aan mij over. Als we het paard zien ruiken wij de stal.

Om drie uur varen we de Gouwzee op en om half vier leggen we weer aan in onze box. Dan moeten we opruimen en inpakken.

Als ik een kar ga halen sta ik nog even te kletsen met de Quincy’s. Zo noemen we ze maar, de zeilers van de Quincy die net zo lang hun boot hebben als wij en er net zoveel van genieten. Ook zij waren 12 dagen weggeweest.

We hebben het weer goed geregeld: thuis hebben Lukas en Mirjam een heerlijke maaltijd voor ons gekookt.