Vorig weekend werd Ruud zijn verjaardag gevierd. We zijn alleen naar de boot geweest voor de reparatie van de verbinding met het blok. Met een harpje een maatje groter en dus meer trekkracht ziet het er weer helemaal goed uit.

Afgelopen week is onze monteur ook bezig geweest met controle en reparatie omdat onze motoraccu het niet deed. De accu is vervangen, maar er bleek ook water in de motor doordat een klep op een vacuumsysteem voor het koelwater kapot bleek. Ook dat is weer gerepareerd.

Dit weekend gaan Ruud en Christa op zaterdag een dagje meevaren. Er is namelijk nog steeds zon en wind, maar nu is het ook warm. Zelfs te warm om aan land te blijven.

Joost brengt me vrijdag eind van de middag naar de boot en rijdt dan zelf naar Amsterdam Noord waar hij een etentje van zijn werk heeft. Ik heb genoeg klusjes om me te vermaken. Koelkast schoonmaken en vullen, watertank vullen, maag vullen. Uitrusten en voor me uit staren.

Bed opmaken en de afgebroken rand van de bakskist lijmen.

Als ik dan om tien uur moe maar tevreden binnen ga zitten blijkt Joost er alweer aan te komen.

De volgende morgen gaat Joost Ruud en Christa ophalen en ik loop naar de markt voor brood en fruit. De koffie staat klaar wanneer zij met keukentrap arriveren om op de boot te klimmen. Na koffie buiten in de kuip vertrekken we. De boot gaat niet de kant op die wij willen, daarna wel door Joost zijn inmiddels opgedane stuurmanschap. Aan het einde van het Monnickerdammergat hijsen we de zeilen. De wind staat noordelijker dan verwacht en zo houden we nog even de motor bij. Als deze dan eindelijk uitkan ervaren ook Ruud en Christa het zeilersgeluk van het uitgaan van de motor. Rust en toch door het water glijden! Er staan geen hoge golven, dus het blijft ook aangenaam voor ze. Het is voor ons echt voor het eerst helemaal niet koud met toch een aardige wind.

We zetten koers naar Hoorn. Wanneer je de Gouwzee af bent is dat nog zo’n 10 mijl varen. Een mooie bestemming voor een dagtocht heen en weer. Wat kan je dan nog meer vertellen dan dat het genieten is keer vier? Dat de fourage op orde is en broodjes, oude kaas, een Turks smeerseltje, wijn en karnemelk een onderdeel zijn van onze lunch. En dat de vaart er op een gegeven moment wat uitgaat. Hebben we last van de waterplanten die er meer zijn dan verwacht? Wij dachten dat die door het lang koud blijven van het water niet al zo fors aanwezig zouden zijn.

Rond drieën bereiken we Hoorn en strijken we de zeilen. Ook motorend komen we niet meer zo snel vooruit.

De haven blijkt al behoorlijk druk voor deze tijd met ook een aantal vreselijk lelijke grote motorjachten. Zouden ze moeten verbieden in dit soort mooie stadsgezichten. De drukte blijkt te komen door de Hoornse stadsfeesten die er dit weekend zijn. De havenmeester vertellen we dat we slechts een uurtje willen blijven. We krijgen een plek toegewezen. Wanneer we liggen merken we pas hoe heet het vandaag is. Het is hier niet aangenaam. Suppers denken hier wel verkoeling te krijgen.

We dachten dat de oudste senioren wel even wilden gaan liggen maar dat vonden ze zonde van hun tijd. Christa wil zelfs een trainingsparcours doen waarvoor Ruud bedankt. Overstappen op een andere boot, bij de andere boot de kant op, stukje lopen en dan weer terug de boot op in omgekeerde volgorde.

Maar dan heb je wel weer even een ander uitzicht gehad! Zijn de scheepsjongens er nog?

Tijd om deze hitte te verlaten en de verkoeling op het Markermeer weer op te zoeken.

We zijn nog maar net de haven uit en het alarm van onze motor gaat af. Wat, oververhitting? Joost maant dat we eerst snel gaan hijsen voordat de motor uitgaat. Ondertussen ziet hij ook nog dat we al op de reservediesel varen niet wetende voor hoever we nog diesel hebben. Als we zeilen en de motor uit is kunnen we weer even rustig nadenken. Natuurlijk, het wierfilter! Het blijkt vol met waterplanten te zitten. Joost reinigt het en zo kan het koelwater voor de motor weer doorstromen en zijn werk doen. Blijft nog de vraag hoe lang we nog kunnen motoren met de hoeveelheid diesel? In ieder geval is de wind zo dat we kunnen blijven zeilen tot vlak voor de haveningang.

We kunnen weer even ontspannen terwijl de stuurautomaat z’n werk doet. Tijd voor een borrel! En later voor het voorgerecht: Gazpacho. Bij de Gouwzee strijkt Joost al zeilend het grootzeil. Op de genua waarmee we een paar keer moeten gijpen varen we door tot de haveningang. Motor starten en dan naar onze plek in de haven. Wel even de instructie gegeven aan de oudste senioren: wat er ook gebeurd, jullie blijven zitten! Maar we halen zonder kleerscheuren onze ligplaats. Wanneer de boot helemaal goed vastligt zitten ze nog steeds braaf op hun plek. Maar het is tijd om naar binnen te gaan. Het is inmiddels half negen en fris geworden. Binnen waar het aangenaam warm is eten we koude quiche (met zalm en paprika) en fruit met Turkse yoghurt toe.

Het is al laat als Joost zijn schipperspet verwisselt voor een chauffeurspet en Ruud en Christa naar huis rijdt terwijl ik de afwas doe. We hadden een inspannende (vooral Joost) en ontspannende dag, maar bovenal een hele gezellige topzeildag!

Voor de zondag hadden we geen duidelijke plannen. In ieder geval diesel tanken, maar zelfs daar hebben we geen puf voor. We doen heel rustig aan. In onze haven staat met noord en oostenwind een heerlijk windje. We hangen ons zonnescherm op boven de kuip. Daarmee is het heel goed toeven hier. Tijd voor een blog te schrijven, de krant of een boek te lezen of gewoon niets te doen. We zien wel hoe laat we naar huis gaan.