We hadden de wekker op kwart voor zes gezet. Toch werd ik pas om kwart over zes met een schok wakker. Meteen Joost wakker geschud. Snel eruit om toch maar weg te zien komen. Om half zeven voeren we rustig weg om niet de buren wakker te maken. Daarna op max vermogen richting de Lorentzsluis.

We kunnen meteen de sluiskolk invaren waar al twee andere zeilboten liggen en na ons sluiten nog twee boten de rij. Het is bijna hoog water dus het duurt even voor het water gerezen is. Nog even wachten voor de brug die toch rond half 8 voor ons open draait. De meeste boten gaan daarna blijkbaar een tijstop maken. Wij varen door want je kan beter te vroeg dan te laat bij het wantij zijn.

Een botter vaart met ons op en Joost maakt een praatje en ze maken over en weer foto’s van de boten. Ze zullen ze delen op de faceboekpagina ‘ElkaarsZeilbootjesSchieten’.

We gaan weer als een speer terwijl het heel relaxt varen is. Met harde wind ga je net zo hard maar is het veel zwaarder. Als we bij het Fransche gaatje zijn horen we over de marifoon dat de havens van Terschelling en Vlieland vol zijn. Je wordt dan geacht niet meer hierheen te vertrekken. Als je al onderweg bent kan je de gok wagen. Er gaan namelijk altijd ook wel weer boten weg uit de haven. Maar we hebben eigenlijk geen zin in zoveel gedoe en een overvolle haven. Het is pas half 12 en we gaan rekenen of we over zee naar Lauwersoog zullen gaan. Borkum zou ook mooi zijn. Het is namelijk schitterend zeilweer met een zuidenwind kracht 4. 
Borkum gaan we niet halen, dan komen we om 1 uur ‘s nachts aan. We willen nog niet in het donker ergens binnenvaren waar we het niet (meer) kennen. Lauwersoog zou kunnen, dan zijn we er rond half 10, net na zonsondergang. We besluiten dat te doen. Heerlijk een dag op zee!

We moeten eerst na het zeegat het Stortemelk over bij Vlieland. Je steekt dan eerst een stuk naar het westen terug voor je weer naar het oosten kan steken. Zo zien we Vlieland langstrekken met de vuurtoren op Vuurboetsduin.

Daarna Terschelling met de Brandaris. Nu doe je er wel 3 uur over om langs Terschelling te varen. We vermaken ons prima met in de verte staren en tussendoor eten en drinken en even plat gaan. Wanneer de vuurtoren van Ameland in zicht komt neemt de wind steeds meer af.

Als onze snelheid onder de 4 knopen zakt zetten we toch maar de motor bij. Om ons doel op tijd te halen moeten we gemiddeld 5 knopen blijven varen. Jammer, want we hadden net de stroom mee gekregen op zee.

Op de marifoon is weer van alles te beleven. Een oudere man te water naast zijn kano door een zeilboot gespot op de Boontjes (tussen Harlingen en Kornwerderzand). Het lukt de zeilers niet om de man binnenboord te hijsen. De vrouw is in paniek en de kustwacht moet moeite doen om de noodzakelijke gegevens te bemachtigen. We horen dat de KNRM onderweg is en later dat de man het redelijk maakt maar dat er een ambulance onderweg is. Als we Schiermonikkoog naderen horen we dat een zwemster in de problemen is aldaar. Van alles is onderweg zelfs een heli. Ondertussen blijkt de vrouw al op het strand en met de politie en brandweer in gesprek.

Mooi hoe je de beide vuurtorens van Schiermonnikoog al kan zien. De een rood en de andere wit.

Joost warmt de overgebleven nasi van gisteren op en maakt er verse pindasaus bij. Zo eten we weer heerlijk. Dan steken we het Westgat in richting Lauwersoog. Het is dan nog 10 mijl, zo’n twee uur varen. We zitten helemaal op schema.

De wind is echt weggevallen, het water is vlak en dan steken meerdere zeehonden nieuwsgierig hun koppies boven water.

We varen klokslag 21.09 de tijd van zonsondergang de haven binnen. De zon is voor ons dan al achter de bewolking verdwenen. Er is buitengaats een kleine haven waar gelukkig nog plek is. Het ligt vol met zeilers die morgen ook weer verder willen blijkt als we tussen tweeboten in steken. De ene wil kwart over acht weg, de andere een uurtje later.

Er is voorlopig nog 1 dag westwind en daar willen we morgen nog wel gebruik van maken om oostelijker te komen, bv bij Borkum. We zullen dus niet zo laat vertrekken, maar gelukkig niet zo vroeg als vandaag. Terwijl het donker wordt zitten we bij windstil weer buiten in de kuip met een biertje het blog (af) te schrijven en van foto’s te voorzien.